Şitil ve tohum
İran'ın Urmiye kentinde yaşayan halamızın oğlu, eşi ve kızı Türkiye'ye misafirimiz olarak gelmişlerdi.
İran'ın Urmiye kentinde yaşayan halamızın oğlu, eşi ve kızı Türkiye'ye misafirimiz olarak gelmişlerdi.
"Hadi bu görev senin, düş yanlarına bir güzel gezdir ülkeyi."Dedi Van'da büyüklerimiz.
O sıralar Van'da yaşıyoruz ama yaz tatili için Antalya'dayız.
Tatili yarım bırakıp uzun bir yolculuktan sonra Van'a döndük ve halaoğlunun maşini(otomobili) ile ya bismillah diyerek yollara düştük.
Aylardan temmuz. Geçtiğimiz yerlerde türbelere, camilerle, ören yerlerine uğrayarak fotoğraflar çekiyor, yol boyunca arabanın teybinden halaoğlunun çok sevdiği İbrahim Tatlıses'i dinliyoruz. Eh misafir ya başa gelen çekilir diye ses etmiyoruz.
Halamızın oğlunun eşi Feride Hanım tam bir çiçeksever.
Şanlı Urfa'da Feride Hanımın çiçek sevdası yüzünden bakın neler geldi başımıza.
Balıklı gölün yanından geçip Hazreti İbrahim'in anısına yapılan camiinin önündeki şadırvanda abdest alıp dua etmek için hazırlık yaparken, üstümüzdeki değerli olan her şeyi Feride Hanım'a teslim edip:
"Çeşmenin başından ayrılmayın." Dedik.
Feride Hanım başını evet diye sallasa da aklı fikri çeşmeyi kuşatan çiçekler de. Elindeki kâğıdı külah yapmış çiçeklerin kimisinin tohuma dönüşenlerini topluyor.
Namazımızı kılıp dua edip döndüğümüzde gördük ki Feride Hanım da kızı Neyir de bir hayli uzaklaşmış çeşme başından.
Halaoğlu birde durdu ve elini kaldırıp:
"Feride nerede çanta?" Dedi.
Feride hanım şaşkın. Elindeki çiçek tohumlarını tuttuğu külahı sıkı sıkıya tutarak:
"Çeşmenin başında!" Dedi.
Çeşmeye doğru koştuğumuzda Feride hanıma teslim ettiğim deri el çantalarının yerinde yeller esiyordu.
Halaoğlu kızarmış, morarmış, ağzından köpükler saçılıyor:
"Nettin? Nettin getti çantalar!" Diye haykırıyor.
Panik içindeyiz.
-Durun camiinin imamına haber verelim duyurusun. Bir bulan vardır elbette." Dedim.
Kapının önünde bağış toplayan görevli dâhil her kese sorduk eyvah ki çantayı gören olmamış.
