Bir adamdı duran ve binlerce adama dönüşen!

                                    
Genç adam yerini seçti ve hiç kimseye aldırmadan olduğu yerde tıpkı bir heykel gibi kımıltısız durdu.
Başının üzerinden martılar, güvercinler, serçeler tekmil fırtına kanatlılar geçip gitti.
Önce kimse fark etmedi. Uzakta bir başka adam öylesine duran adamı fark etti.
Akrep yelkovanın ardından koşarken, gelip geçenin sayısı artarken uzaktan seyreden adam duran adamdan rahatsız oldu ve cebindeki telefonla 155 arayarak:
"Adamın bir tam meydanda öylesine duruyor. Sırtında çantası var. Canlı bomba olabilir!"
Polis telsizleri çalıştı. Koşuşan genç polisler olay yerine varıncaya kadar o çevredeki sivil polisleri arayıp öylesine duran adamdan ön bilgi aldı:
"Durdurun keratayı!"
"Duruyor zaten amirim!"
"Kontrol ettiniz mi?"
"Ettik amirim, temiz!"
"Peki, ne diye sap gibi duruyor öyle!"
"Bilemedik amirim hem konuşmadan duruyor."
"Dikkat edin patlayan adam olabilir."
"Temiz dedik ya amirim!"
"Olsun siz diğer arkadaşlar gelinceye kadar duran adamın yanında durun!"
"Duruyoruz amirim."
Duran adam sorgulandı. Sanatçı olduğunu söyledi. Bu pasif eylemi son yirmi gündür olup biten için yaptığını söyledi.
Ve adı tarihe: "Duran adam!" Olarak geçti.
O durdu; onlarcası, yüzlercesi durma eylemi yaptı.
Ne demişti protestoların odak noktasındakiler:
"Durmak yok, yola devam!"
Ama onlar durdu…
Oysa akıllarından ve yüreklerinden geçen yeni bir zamana koşmaktı…