Mart ayından beri dünyaca kâbusumuz Kovid 19.
En sıradan bir cinayette bile dedektiflerle, yargıçlarla gerçek suçluyu bulmak için kılı kırk yaran ülkelerle dolu dünya gezegeninin sakinleri, bunca kaybın sorumlusu olan o virüsün kaynağının Çin’de yiyecek olarak tüketilen yarasaların eti olduğunu çoktan kabullenmiş; araştırmayı soruşturmayı bırakmış gözüküyorlar.
Uzman ifadelerine göre, hastalık diğer bulaşıcılardan sekiz kat hızlı yayılıyor. Rusya tarafından geliştirilmiş olan dışında net bir aşısı henüz yok. O aşının da, yeni üretilecek olanların da zaman içinde virüsün mutasyona uğramasıyla işe yaramaz hale gelebileceği söyleniyor.
Bilim ve teknolojinin iyi ve kötü şeylerin üretiminde büyük ivme kazandığı bu zamanda istemesek de aklımıza Çin dâhil dünyanın çeşitli yerlerinde bulunan, duruma göre sınırların ötesinde ve farklı alanlarda çalışan araştırma laboratuvarları geliyor.
O laboratuvarlar ki, geçmişte onların bir kısmında doğal gıda maddelerinin tohumlarının genetiği değiştirilmişti. Bu yolla o gıda maddeleri üzerinde doğalarına aykırı işlemler yapılmış, düzenleri bozulmuştu. Bu durum, o gıda maddelerinin tüketicisi durumunda bulunan ve kendisi de doğal bir varlık olan insanın sağlığının bozulmasına neden olmuş, sonuçta sağlık sektörünü müşterisi etmişti.
