Ahlat

Gölün kıyısında şirin bir kaza,

Daha Van'da kışken o girmiş yaza

Çokta uzak değil Adilcevaz'a

Sordum adı nedir, Ahlat dediler,

Durup eğlenmeyen ahmak dediler.

 ***

Eğlendim pınardan yüzüm yümaya,

Üç güzel gelmişti su doldurmaya,

Seyrettim onları hem doya doya,

Sevaptır güzele bakmak dediler.,

 ***

Büyüğünün adı Nurbanu hatun,

Boynuna dizmişti bir dizi altun,

Bakışıyla beni eyledi meftun,

O nişanlı behey, salak, dediler.

 ***

Ortancası Beyza, ahu gözlüydü,

Yanağı gamzeli saz benizliydi,

O dayıoğluna çoktan sözlüydü,

Gel vazgeç sen onu bırak dediler.

 ***

Küçüğü Sümeyye, dünya güzeli,

İnce beli zümrütlerle bezeli,

Selvi boyu beni eyledi deli,

İşi hep gönüller yakmak dediler,

 ***

Siyah tülden yaşmak takmış yüzüne,

Sürme çekmiş idi ela gözüne,

Dayanılmaz işvesine nazına,

Savurur kalplere tokmak dediler.

 ***

Dedim gel gidelim biz Van İline,

Dedi ben aşığım, Ahlat gülüne,

Salını, salını gitti yoluna,

Keklikler misali şakrak dediler.

 ***

Gazioğlu derki bir mecnun oldum,

Kara kaşlı o Leylaya vuruldum,

Pınarın başında kurudum kaldım,

Kalk gidelim behey, bunak dediler.

1970

VAN MARŞI

Ey Van şehri, senin bu harabelerin bile,

Bize cennet gibidir, her şeyden kıymetlidir.

Mahmur semalarında, çırpınan kuşlar ile,

Birlikte ruhumuzda sana selam yükselir.

***

Ey göl dedelerimin sinende aksı varmı?

Ey göl senden şehitler, hiçbir haber sorar mı?

Onlara söyle ey göl, müsterih uyusunlar,

Yabancı gölgelerden kurtuldu Türk vatanı..

KAYNAK: Nuh Palas Adlı Yapıt