Vedat Yazıcı

GİDİYORUZ

Vedat Yazıcı

Alaca bir at koşar içimde ne zamanı belli ne mekânı. Uçsuz bucaksız sevdalara doğru. Hayal köşkümü yağmur damlalarında yeniden canlandırdım.Binlerce gökkuşağı beliriyor kirpiklerimde.Kalbimin rengârenk alevlerinden yanan bir yangına körükle gidiyorum.Mahremimi rüzgârla paylaşıyorum.Belki uzaklardayım bunu yağmur damlalarında arıyorum.Bu yağmur taneleri çıldırtıyor beni.Hem çileden çıkartıyor hem çileye sokuyor.Kitaplardan alıkoyuyor beni.Biliyorum şu an kar taneleriyle boğuşuyorsunuz.Ancak göklerden gelen ister kar tanesi ister yağmur tanesi olsun.Bütün gönüllerimizin bu damlalara ihtiyacı çok.Hele hele günümüzde gökten gelen her damlaya her zerreye ihtiyaç duyar olduk.Yoksa her birimizin hazan gönlü; kırık,kırılgan,kurak geçen bu günlerde nasıl serinleyecek…

Boz bulanık suları seyrederken yağmalanmış ruhlarımızı her damlanın serinletmeye ihtiyaç duyduğu hüzünlü anlarımız.Ne kadar da çok ihtiyaç duyar hale geldik.Belkide eskilerin her an her gün doya doya yaşadığı sevgi yumağını sadece ve sadece belirli günlere veya anlara sığdırdık.Artık toplumsal sürekliliğimizi göklerden gelen bir umuda bir sevgi yumağına bir ışığa bağladık.Anları yaşıyoruz.Yani Batı toplumları gibi günü gün eder moduna girdik.Oysa bizde günler haftalar aylar hatta yıllar tek parça halindeydi.Sevgiler sağanaksağanak yağardı her sabah güneşinde üzerimize.Tıpkı bir Anne gibi beklerdi ufukta.Kucaklayan sımsıkı saran.Biz bir güne sığdırmazdık sevdalarımızı hele hele bir ana asla.Bizde zaman yaşlı kalırdı.Biz zamana meydan okurduk, biz zamana gülerdik.Oysa şimdi zaman kıskacında yoğuruyor bizi ve şimdi tuttuğumuz her daldan yılan düşüyor,ürperiyoruz.Karalara bürünüyor saçlarımız.Hangi çağın hangi mekansızlığın başlangıcıdır bilemem…

Her birimizin gözlerinde bir destan yok.Küf ve matem kokuyor gözlerimiz.Kuru yaprak gibi savruluyoruz zamanın kıskacında. Kubbesinde yitirmişiz zaman duygularını. Sanki zaman çok kısalmış.Zamanın kendisi bile şikâyetçi zamandan.Gidiyoruz,sadece gidiyoruz…

Loş buhar kokularını dimağımızda özlüyoruz. Sürekliliği de.Her daim bizimle olsun istiyoruz sevgi yumakları.Sevgiler,sevgililer.Bir an bir gün olmasın istiyoruz. Ama zaman dedim ya kıskancında yoğuruyor. Ne yapalım. Biz de anı anına yaşamayı öğrenmeliyiz. Bizde bütün anlarımızı toplar yine sevgilerimizi, sevdalarımızı bütünleştiririz. Her anınız sevgi yumağı olsun. Her sabahınız. Her ufka bakışınız. Bize giydirilmiş günlere inat bütün günleriniz sevgililer günü olsun…Sevgi ile kalın…

 

Yazarın Diğer Yazıları