'Çıkmazlar Van'da Çıkmaz Değildir'
Uzm. Ecz. Afşar Çelik
“Çıkmaz” pek çaresiz bir kelimedir bilincimizde.
Ama aynı kelime pek şirin, pek sevimli, pek sıcaktır, şu Van şehrinde.
Neden böyledir?
Bize çıkmazlar gibi görünen yerler akraba sıcaklıklarının, korunan mahremiyetlerin ve sımsıcak komşulukların avluları bahçeleridir.
Girişleri bazen öyle dardır ki nereye açıldıklarını belirsiz ve gizlidir.
Eyvanlarına iki basamakla çıkan ya da hemzemin, aralarında güneşi kıskandırmayan mesafeler, alımlı, parmaklıklı pencereleri ile hep o çıkmazların neşesini yaşamış Van evleri.
Ki Mühacir Sokağı’nda ruhunu şehrin tarihine ve çocukluk güneşli anılarına teslim etmiştir onlardan biri.
Çoğu insan basit bir konfor ve teknolojiyi anlar medeniyetten.
Oysa çıkmaz sokakların Van sokakların Van evleri o çıkmazlarda bir arada yaşarken kurallı elmanın, haddi bilmenin ve paylaşmanın örnekleridir. Şimdi adeta nesebi belirsiz bir güruh ilkelliğinin paragöz saldırganlığı, şehre saplanmış, betonarme furyası olarak medeniyetin bu küçük vahalarını sınırsız bir hırsla işgal etmektedirler.
İşte ben bu yüzden Van’ın çıkmaz sokaklarını pek severim.
Van’ın çıkmaz sokakları kendi başına bir refahı taşımayan ama evlerine sırtını dayamış her ağacın gölgesini cömertçe paylaşan, özü, sözü, dili, gönlü bir, inceden hilali ve bembeyaz yıldızlı insanların cennetidir…
İşte bizim günbegün yitirdiğimiz de bu medeniyettir.
