DAVULCU TOSUN 1971 AKDENİZ OLİMPİYATLARINDA

Tosun Özister Cumhuriyet Türkiye’sinin en meşhur mey, gırnata (Klarnet) ve zurna ustası olarak bilinir. İsmi Tosun Özister olmasına rağmen Van halkı tarafından hep Davulcu Tosun olarak çağırılmıştır.

1934 Yılında Van’da dünyaya gelen Tosun Özister Zurna çalma merakı kendi, ifadesiyle amca oğlu Zeki Özister den bu işe merak salmıştır. Onun yanında iki yıl gibi bir süre kaldıktan sonra artık bu işe kendi başına devam etmeye başlamıştır.

.Davulcu Tosun ustası Zeki Özister’in  izinden gitmiş ve bu sanatın inceliklerini ondan öğrenmiştir. Bir süre sonra ise Zeki Özister boynuz kulağı geçti diyerek bayrağı Tosun babaya  bırakır ve kenara çekilir . Zeki  Usta’nın zurnası artık Tosun Özisterde dir .

Tosun Özister sadece zurna çalmakta değil tüm üflemeli çalgıları da çalmakta bir usta idi. Zurna, mey ve daha nice çalgıları nefesiyle adeta konuşturan Tosun Özister  sadece Van’da değil bölgede de ve Türkiye dede  artık tüm ülkenin tanıdığı bir isimdir. Kulağı çok iyi olan ve çalınan yeni bir parçayı dinledikten sonra kendisi çalabilen ender kişilerden biridir. Zurnasıyla birçok sanatçının eserinde ismi vardır ve Bazı Van Halk oyunlarında ve Van Türkülerine de onun imzası atılmıştır.

2015 yılında hayata veda ederken geride ölümsüz eserler ve hatıralar bırakan Tosun Özister hayatı boyunca hep Van’da yaşamış  büyük hizmetlerde bulunmuş, birçok eserin günümüze kadar gelmesine de vesile olmuştur.

Davulcu tosunu gençlik yıllarımda Van Halk Eğitim Merkezinde tanıdım. O yıllarda Allah rahmet etsin Van için çok değerli bir şahsiyet olan halk bilimcisi nesep bilimcisi Mevlüt Okayer’ın Merkez bünyesinde açtığı çok kültürel ve sanatsal kollar vardı.

Onlardan biri de halk oyunları koluydu işte o da o meyanda oraya gelir halk oyunları ekibini çalıştırırdı. Daha sonra düğünlerde gördük onun zurnasıyla halaylara katıldık ve rahmetli artık bizden biri olmuştu.

Daha sonra yıllar geçti bu kez toplantılarda, gecelerde, şenliklerde birlikte olmaya başladık. Allah rahmet etsin beni de samimi bulurdu ve çok rahat konuşurdu. Hep dertlenirdi işte bu memlekette kimse bizi fark etmiyor değer vermiyor gibi sitemde bulunurdu.

Bir gün bir sohbet esnasında bana dönerek:

-Ümit bey dedi vıle babam Van halkı senelerdir bana Davulcu Tosun diyi! Oysa ben hiç davul çalmadım çalan gardaşım Hamitti Hüseyin’di.Ben bunu bu güne kadar anlamış değilim!

Ben de dedim Tosun Baba Van halkı seni sevi ha davulcu Tosun demişler ha zurnacı Tosun. Van halkı seni Davulcu tosun diye sevsin ne fark eder!

Tosun Baba her düğüne de gitmezdi. Gideceği düğünleri kendisi seçerdi. Bazı düğünlerde zurna yerine Gırnata (klarnet) çaldığı da olurdu. Ama onun gelin çıkarma havası ona mahsus bir meziyetti. Gelini baba evinden çıkaracağı zaman öyle hüzünlü çalardı ki kız evi adete cenaze evine dönerdi. İnanın kız evinde herkesi ağlatırdı. Onun gelin çıkarma havası ona mahsustu.

Festivallerde, Şenliklerde, sayılı gecelerde ise umumiyetle zurna yerine de klarnet çalardı ki dinlemeye doyum olmazdı.

Efendim, yıl 1971 ve İzmir’de o yıl Akdeniz Olimpiyatları yapılıyor.  Sporun her dalında müsabakalar yapılmakta ama bu arada şenlik olsun diye konserler var, tiyatro gösterileri var halk oyunları şenlikleri var.

Ben de İzmir Natoda askerim  haber geldi dediler Van Halk oyunları ekibi geliyor. Sorduk öğrendik ve o gün izin alıp çıktık. Bizim Vandan gelen ekip Basmanade ismini şu an hatırlayamıyorum bir oteldeler.

Tabi gelenleri görmeye de İzmir’den gelen Vanlılar var. Otel içi ve önü Vanlılarla dolu. Bizde içeri girdik Baktım rahmetli Hakkı Yakupoğlu orada gittim elini öptüm. Vıle dedi oğlum sen burdasan. He dedim hocam ben de burada askerim. İşte orada Aydın Arvas, Mustafa Solmaz, Burhan ve Bahattin Özen, Servet hoca ve daha bir çok Vanlı da onlar gibi otobüsle kafile ile oraya gelmişler. Gelenler yöneticiler oyuncular ayrı otelde bi müddet kaldıktan sonra gelenler bizler Basmanede bir lokantaya gittik orada kemali afiyetle güle oynaya yemek yedikten sonra vasıtalarla ver elini Alsancak.

Alsancak’ta Atatürk Kapalı Spor Salonunda Halk Oyunları yarışması var ve Türkiye’nin Farklı yörelerinden bir sürü Halk Oyunları ekipleri gelmiş. Tabi herkes de iddialı ben kazanacağım diye.

Kapalı Spor salonuna gelen, İzmir’de  benim gibi gelen Vanlılar olarak, bir yerde kümelenerek oturduk ve gelen ekipleri oradan izledik.

Yurdumuzun çeşitli halk oyunları sırası ile gelen halk oyunları ekiplerince oynanmaya başlarken tabi biz heyecanla ekibimiz ha çıktı çıkacak diye bekliyorduk.Ve bütün ekipler oyunlarını oynadılar alkış alarak yerlerine çekilirken en sona bizim ekip kalmıştı.

Salondaki  sunucu Van Halk oyunları geliyor! sahnede gibi anonslarla Van halk oyunları ekibi en başta tosun baba salona çıktıklarında içimiz ele bi hoş oldu ele gururlandık ki bunu bile şimdi hissediyorum ama anlatması çok zor.

Tosun baba bi açış yaptı ondan sonra bizim ekip coştukça coştu. Salonda tempo tuttu ve süre bitince bizimkiler yerlerine çekildi.

Lakin seyirci tempo tutmuş bi daha bi daha diyor. Oysaki hiçbir ekip o gün ikinci bir defa ne çağrıldı ne de sahne aldılar.

Bu durum üzerine Van Halk Oyunları  sahneye çıkıp bi oyun sunduktan sonra yerlerine çekildi,Ama o anları yaşayanlar bilir. Burada kelimelerle anlatmak mümkün değil.

Program sonunda o gün Van Halk Oyunları ekibi birinci ilan edildi. Yine bir oyun oynandıktan sonra oradan gururla ayrıldık. O gün orada bir Vanlı olarak bulunduğum için gerçekten çok mutlu olmuştum ve Vanlı olarak çok gururlanmıştım.

Artık ekiple vedalaştık onlar Van’a döndüler bizde kışlamızın yolunu tuttuk ve o güzel gün de bu gün bizlere unutulmayacak bir anı olarak kaldı.

Bu gün biz varız onlar yok. Ama onları hep anıyoruz ve anacağız. Davulcu Tosun,Hamit, Zeki, Hüseyin diğer davulcu zurnacı ve oyuncu dostlarımızı burada yad ederken ölenlere rahmet kalanlara sağlık diliyorum.

Seni hiç unutmadık Davulcu Tosun…