İnsani boyut!

İnsan iki şeyden kaçamaz...
Bir vicdanından!
Bir de ilahi adaletten.
Geceleri uykularınızı bölen sorular varsa kafanızda bilin ki vicdanınızın kımıltılarıdır rahatsızlık veren. En tatlı uykuları bile keskin bir bıçak gibi ikiye böler. Yatağınızı Hint fakirinin çivili döşeğine, göz kapaklarınızı kapatmaya cesaret edemeyeceğiniz jileti yüzeyine dönüştürür.
Cinayet masası görevlilerinin bir cinayet sonrası en güvendikleri şey katilin vicdanıdır. Cinayet mahallinde erketeye(pusuya) yatıp sabırla beklerler. Ve katil olay yerine döndüğünde enselerler. Halk dininde buna kan çekti denilir. Aslında katili suç yerine çeken neden vicdanıdır.
Hadi diyelim vicdanından kurtuldu insan... Devreye ilahi adalet girer.
"Kimsenin kimseye yaptığı yanına kâr kalmaz." Sözü ilahi adaletin tecellisinden kaynaklanmıştır.
Haram yiyenin kendinden ettiği kabahat kendi canından çıkmasa da sevdiklerinden çıkmasına benzer bu.
Hayat gelip geçiyor... Görülmüştür ki bu yalan dünyadan öteki tarafa tek bir çul götüren olmamıştır. Baki kalan boş kubbede sadece hoş bir sedadır. 
Onca varlığınız ve debdebeli saltanattınız arasında sıcacık bir selam veremiyor ve alamıyorsanız bilin ki Karun'un hazinelerine bile sahip olsanız bir "hiç" siniz.
Bütün bunları bana bir çırpıda yazdıran ne biliyor musunuz?
-Haksızlığa uğrayanlar! 
Onlar kendilerine atılan yalan ve iftiraların, kumpasların, kirli senaryoların bir gün gerçeğin kir ve karanlık tutmayan ışığında gün ortasına çıkacağını biliyorlar.
Ya o yalanlara, düzenbazlıklara inanıp cellât kesilenler?
Şimdi onların uykuları haram, vicdanları inip kalkan giyotinlerin altında paramparça!
Acı çekenlerin kurtuluşu ölüm olsa bile onların ölümü ilahi adaletin asla affetmeyen terazisinde... Tanrı hiçbir kulunu vicdanının ve ilahi adaletin kıskacında bırakmasın...