Bir gözyaşıyla gülümseyin hayata...

Gözyaşı bana göre insanın sahip olduğu en saf en değerli şeydir. İçinde yaşadığın acıyı, sevinci, en doğal haliyle açığa çıkarır.
Peki, doğal olmak kötü bir şey mi? Neden gözyaşlarımızı gizlemek için çok uğraş veririz.
Taş kalpli görünmek için mi tutarız gözyaşlarımızı?
Dünyada ağlamayan insan yoktur. Gözyaşı denilen şey, çeşitli fırsatlarla kendisini gösterir aslında. Çok üzüldüğümüzde, çok güldüğümüzde, acı bir rüzgâr gözlerimize doğru yüzümüze çarptığında gözümüzden yaş gelir.
Duyguların gün yüzünü kaçışıdır gözyaşlarımız.
Ağlamak, samimiyetin göstergesidir.
Kimi bastırmaya çalışırken, kimi çok ister ağlamayı.
Bağıra bağıra…
Hıçkıra hıçkıra…
Kendini unuturcasına... Ama ağlayamazlar...
Anlamsız kahkahalar içinde boğulur hıçkırıkları...
Durmadan yarışırlar ve savaşırlar kendileriyle...
Anlatamadıkları için ağlayamazlar…
Ağlayamadıkları için anlatamazlar!
Yanaklarından süzülmediği için de kimse silemez gözyaşlarını...
Neden ağlayan insana kötü bir şey yapıyormuş gibi toplumda alay edilir, küçümsenir?
"Erkekler ağlamaz" peki neden ağlamaz. Erkeklerde duygu yok mu? Hepsi taş kalplimi?
"Karı gibi ağlıyor" Gözyaşı sadece kadınlara özgü bir şey değil ki. Burada hem kadını küçümseyen hem de erkeği kısıtlayan bir cümleyle baskı uygulanır. Kadın ağlar duygularını dışa yansıtarak rahatlar. Peki, erkek neden saklar, bastırır duygularını. Neden erkeklere bu baskı.
Ağlamak zayıflıklımıdır?
Ağlarsa kadın mı olacak?
Oysa kadında, erkekte ağlayarak gelmedi mi dünyaya?
Gözyaşları güçsüzlüğün mü?
Zayıflığın mı?
Yoksa insan olmanın alameti mi?
Timsah bile avını yerken gözyaşı döker…
Ağlamak; insan olmanın bir göstergesi, duyguların dışa taşması ve bazense bir patlama... Kimi zaman kırgınlıklarımızın ve susuşlarımızın sözcüsü…
Aslında ne çok şey anlatır gözyaşları
Kimseden kabul görmeyen bir gözyaşıyla gülümseyin hayata…
Çünkü siz de sevgiliniz gitmeden önce ağlamaya başlasaydınız, sevgiliniz gidecek yol bulamazdı. Mecburen sizin yanınızda kalırdı. Sizin, sevgili gittikten sonra döktüğünüz gözyaşları, ancak yolcuların arkasından dökülen bir kova su yerine geçer.
Haydin hep beraber ağlayalım demiyorum. Rol olarak ağlamak gözyaşı dökmek zordur. Onun için duygulardaki sevinç, hüzün ve duygulanma içerisinde bir damla da olsa gözyaşı akıtıp rahatlamak en güzelidir.

Bakmadan Geçme