Dürüme düştük
Ümit Kayaçelebi
Duble yemek hayal oldu
Yediğimiz dürüm şimdi
Benzimiz sarardı soldu
Yediğimiz dürüm şimdi.
**
Dükkâna gelmiyor tepsi
Ne bir ayran ne de Pepsi
Kriz vurmuştur herkes
Yediğimiz dürüm şimdi.
**
Bir buçuğu çoktan unuttuk
Cacığı defterden sildik
Sonunda ne hale geldik
Yediğimiz dürüm şimdi.
**
Esnafın yoktur parası
Söndü sönecek çırası
Öğlenler ekmek arası
Yediğimiz dürüm şimdi.
MEKTUP YAZAN YOK
Postacılar hep fatura taşıyor
Gayrı artık kimse mektup yazmıyor
Herkes birbirine telefon açıyor
Gayrı artık kimse mektup yazmıyor.
**
Unuttuk zarf ile unuttuk pulu
Bilmeyiz nerede postanenin yolu
Artık bir hayal <Er mektubu>
Gayr artık kimse mektup yazmıyor.
**
Ne ceza evinden gelen mektup var
Ne de garnizondan gelen mektup var
Ne de yavukludan gelen mektup var
Gayrı artık kimse mektup yazmıyor.
**
Zarflar da hep borç tebliği var
Veyahut bir mahkeme ilamı var
Haddinden fazla icra emri var
Gayrı artık kimse mektup yazmıyor.
**
Hayal oldu şimdi bayram kartları
Nerede o <Uçak ile> zarfları
Göremez olduk o güzelim pulları
Gayrı artık kimse mektup yazmıyor.
**
Zarfın içinde yok kuru çiçekler
Ninenin mektubunu ne bilecekler
Gençlerse işi mesaja dökecekler
Gayrı artık kimse mektup yazmıyor.
**
Çeşit çeşit telefon var her yerde
Kameralı telefonlar ceplerde
Telefonlar çoğalınca ülkede
Gayrı artık kimse mektup yazmıyor.
