Dünden bu güne Van Atatürk Lisesi mezunları bir araya geldiler

Okulun kapısından içeriye girdiğimde bir den bire maziye dalıp gittim. Nasıl dalmayayım ki aradan okula ayak bastığımdan bu güne kadar 63 yıl, okuldan ayrıldığım günden bu güne kadar 57 yıl geçmiş.

Koskoca bir ömür gelip geçmiş de haberimiz bile olmamış.

Atatürk lisesine ilk adımımı attığım yıl 196l. Ben Atatürk İlkokulundan mezun olmuşum ve velim olarak da rahmetli Dedem Başmuallim Yusuf Ziya Kayaçelebi elimden tutmuş ve ver elini Atatürk Lisesi.

Kaydım Atatürk İlkokulunda 485 iken burada 875 numaralı öğrenci olarak okul defterine kaydım düşülmüş.

Hayatım hep Atatürklü okullarda geçti önce Atatürk İlkokulu daha sonra Atatürk Lisesi ve daha sonrası yok.

Bu da benim için her zaman kendi kendimle bir iftihar vesilesi olmuştur.

İşte Van Atatürk Lisesi Mezunları Derneğinin düzenlemiş olduğu mezunlar gününe katılırken kendi kendime; sen dedim bu okula geldiğin zaman tıfıl bir çocuktun haliyle esamen bile okunmadı çok zeki kabiliyetli bir öğrenci de değildin.

Oysa bu gün buraya Van Atatürk Lisesi Mezunları Derneğinin fahri başkanı olarak, şair, yazar, gazeteci olarak geliyorsun nereden nereye.

Okul yıllarında kompozisyon bile yazmasını bilmeyen biri bu gün yazıyor, konuşuyor gündemden düşmüyor.

Bütün bunlar elbette kolay olmadı ve bu gün bu okuldan mezun olmuş biri olarak burada olmak ne büyük şeref.

Bu günlere gelmem de rol oynayan önder olan öğretmenlerimize elbette ki minnet ve şükran borçluyum ve onların yanı sıra sınıf ve sıra arkadaşlarımızda ölenleri rahmetle yâd ediyorum kalanlara da nerede olurlarsa olsunlar gönül dolusu selamlarımı iletiyorum.

Nasıl ki askerlik yapanlar hep tertiplerini ararlarsa ben de o gün hep kendi dönemimin insanlarını göreceğim ümidiyle gitmiştim.

Ama maalesef en eski mezun olarak Abidin Kasapoğlu’nu gördüm bizim dönemden de Öğretmen Nurettin Gürcan la karşılaştım. Bizim devirden çok insana rastlamak mümkün olmadı.

Kendi dönemimden çok aşina yüzle karşılaşmasam da diğer dönemlerden bazı arkadaşlarla da hasret giderdik.

Bir yandan eş dostla sohbet ederken okul yılları gözümün önünden sinema şeridi gibi akıp geçti.

Ekmek arası peynir domatesi yerken 60’lı yıllar aklıma geldi. O günlerde bu ekmek arası domates peyniri yerken ne kadar sevindiğimi düşündüm. Rahmetli Yılmaz hocanın o tebessümleri sanki hala karşımdaymış gibi geldi bana.

Pilav milav zaten bize uygun bir şey değildi en azından geçmişten gelen ananeyi sürdürürken en azından Yılmaz hocamızı da andık.

Bu arada Türkiye’deki ilklerden biri olan eğitim Müzesini gezerken 2017 de burada bunun temellerini atanlardan biri olarak haklı olarak gurur duydum. O günlerde çok zahmet çekildi o müze öyle kolay vücuda gelmedi emek verenlere sonsuz teşekkürler. Bu arada bunun baş mimarı da Nevzat Taşdemir hoca olmuştu onu da unutmamak gerek.

İşte yılar sonra Hakan Durgun ve arkadaşlarının bir araya gelerek kurdukları Van Atatürk Lisesi Mezunları Derneği olarak yaptıkları bu ilk etkinlik Van da ve diğer illerdeki hemşerilerimiz nezdinde takdirle karşılanmıştır.

Zaman içerisinde mutlaka bu program daha renkli bir şekilde icra edilecektir. Arkadaşlarımızı yürekten kutluyorum.

Program güzeldi çok da beğenildi ben de beğendim. Yalnız bir husus vardı ki arkadaşlarımızın gözünden kaçmıştır. Kız çocuklarımızın giydiği elbiseler folklor elbiseleri kesinlikle Van ait değildir.

Bunun Halk Eğitim Merkezinden geldiğini söylediler.  Bizim Van folklorumuzda böyle giysiler yoktur. Bu konuda biraz hassas olursak iyi olur. Orada bulunan çoğu da bunu o an görüp hissetmişlerdir.

Ayrıca folklor oyununu her hangi bir cihazdan değil de bir davul zurna ekibi olabilmiş olsaydı oradaki havada çok farklı olurdu.

Bunun dışında gurur verici anlamlı bir günü hep beraber yaşadık. Emek sarf eden ve katkı sunan herkes teşekkürler..

Nice mezuniyet günlerine hep beraber katılalım inşallah.