Çocukluk günleri
Ümit Kayaçelebi
Değerli kardeşim Gülfer Arifoğluna armağanımdır.
Sanki bir başka alemde yaşadık
Nerde kaldı o çocukluk günleri
Hep öyle küçücek kalırız sandık
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Patiskadan kundaklara sardılar
Filketeyle birde boncuk Taktılar
Nazar için birde üzerlik yaktılar
Nerde kaldı o çocukluk günler.
**
Karyola yok yatırdılar beşiğe
Kaırka kadar hasret kaldık eşiğe
Elem tere fiş kem gözlere şiş diye
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Mama yok! Annemiz besledi bizi
Ak kundaklara da beledi bizi
Ninnilerle pış pış eyledi bizi
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
İlacımız panason ile hamim
Çocuk hasta olsa bulunmaz hekim
Hızır gibi koşardı İğneci Kerim
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Diş hediği verilir diş çıkarırsan sen
Ev şenlenir gün gelir konuşursan sen
Üstüne titrerler koşuşursan sen
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Ne yesen Gagadır yediğini adı
İki isim koymak da büyüklerin muradı
Üstüne titrerler tüm aile efradı
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Tozlu sokaklarda fırfıra çevirdik
Bir lastik topun peşine verdik
Gün batana kadar eve gelmezdik
Nerde kaldı o çocukluk günler.
**
Zemberekli kızaklar iyi kayardı
Ne paltomuz ne de botumuz vardı
Mehleli toplanıp kardan adam yapardı
Nerde kaldı o çocukluk günler.
**
Tommiks, Teksas, Kinova elimizde
Horozlu ayna hep arka cebimizde
Düşük kemer pantolonda belimizde
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Hayat, Ses Mecmuası ve Foto Roman
Seksek ve Hayat Resimli Roman
Ne güzel dergiler vardı o zaman
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Yaz akşamları sinema sesleri
Gel gel diye çağırırdı herkesleri
Annem alıp götürürdü bizleri
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Mehlede bacı gardaş gibiydik bizler
Kardeş kardeş oynardık hep beraber
Sahi yaşanıldı mı o güzel günler?
Nerde kaldı o çocukluk günleri.
**
Bazen rız oynardık bazen kurt koyun
Birdirbirde bazen eğmezdik boyun
Melikandı en çok sevdiğimiz oyun
Nerde kaldı o çocukluk günler.
**
Orta yaşlı ve yaşlı olmak ne acı
Tekrar çocuk olmanın yok ki ilacı
Şimdi sorsam sana ey gülfer bacı
Nerde kaldı o çocukluk günleri?
DEĞİŞMİŞ
Ben kahveye varmayalı
Cadde, sokak yol değişmiş
Hal ve hatır sormayalı
Çok sayıda kul değişmiş.
**
Hazrete olmuşlar mürit
Çoğu da hırkasız zahit
Garson bile olmuş abit
Kaş, göz ile dil değişmiş
**
Cümle yârenler oturdu
Hazret bir çok soru sordu
Sazın akordu bozuldu
Mızrap aynı tel değişmiş,
**
Vefayı kaldırmış rafa
Hatırı da sürmüş kafa
Kafa yine aynı kafa
Orta yerde mal değişmiş.
**
Ellerinde yoktur asa
Kahveye koymuşlar yasa
Her tarafta aynı masa
Örtülerde ful değişmiş.
**
Hazret çığır açmış Van’da
Bir de mürit var yanında
Kırkpınar er meydanın da
Cazgır aynı zal değişmiş.
**
Güya ölmüş de dirilmiş
Zatına yetki verilmiş
Tekrar dünyaya sürülmüş
Şeytan aynı kul değişmiş
**
İsmi dolanıyor dil de
Müritleri arttı il de
Kendisi tanınmaz halde
O da diğer el değişmiş
