Üzgünüm
Fuat Günaslan
insan dediğin nedir ki !
Kuş misali daldan dala,
Bir bakarsın burada,
Bir bakarsın o dalda.
Sonra uçup gider uzaklara...
Bakıp durursun ardından,
Gidiş o gidiş
Bir daha göremezsin
Kala kalırsın yapayalnız,
Anılarla başbaşa.
Ömür dediğin nedir ki !
Geçip gider hızlı tren gibi,
Nasıl geçtiğini bilemezsin,
Göz aç kapa biter,
Yaşam denen yolculuk.
Daha dün çocuktun
Saf ve temiz.
Oyun oynarken parkta sokakta,
Ne zaman büyüdün de...
Arada uçup giden gençliğin,
Olamadın farkında.
Ölüm dediğin nedir ki !
Bir anda kapını çalıverir
Bilemezsin nereden nasıl geldiğini,
Toprak doymak bilmez yutuverir.
Kaybedersin birer birer,
Sevdiklerini,yakınlarını, dostlarını.
Her nefis ölümü elbet tadacak,
Bu beden de birgün toprak olacak.
Ben öldüğüme, öleceğime...
Üzgün değilim,
Üzgünüm sizleri üzdüğüm için,
Üzgünüm dostları üzdüğüm için.
