Mavi Şehrin Kalemleri

SANIK KALK AYAĞA !
ŞAİR VE BESTEKAR AHMET YAĞMUR
İçimde bir mahkeme, savcı geçti karşıma
Dilim dişim kitlendi, baştan sona kederim...
Kalk ayağa sosyalist, derken baktı yaşıma
Hazırmısın idama, dese birden ne derim...

Öyle bir şey demedi, hadi anlat diyordu
Beni dinlemek için, sanki geberiyordu
Bakın halime dedim, geçmişim beni yordu
Dinci ırkçı virüstüm, hep bu yüzden hederim...

Aklımdaki doğrular, beni sosyalist etmiş
Yaşanan oyun düzen, sahte yanına çekmiş
Vatan millet Sakarya, boyun eğilecekmiş
'İsyan etme' diyerek, yemin verdi pederim...

Artık sabrım kalmadı, bu sistemde insan yok
Para pulda özgürlük, insanlarda lisan yok
Kim fakirdir kim zengin, akıl mantık izan yok
Sevgi bitmiş ruhumda, aç ölmekten beterim...

Irkım dinim insanlık, kutsal kitap öyle der
Bu dünya bir sofradır, paylaşım hep beraber
Fitre zekat niye var, din imandan ne haber
Mecnun oldum hukuka, bu diyardan giderim...

Büyük küçük dinlemem, dağa çıkarım hey hey
Sisteminde gücün var, asılmama aldın pey
Para gördün galiba, pis pis gülme hakim bey
İnsan yoksa ardımda, kanun nizam yiterim...

Virüs kadar aklı yok, modern dünya böylemi
Dinde, imanda satlık, bunlar insan öylemi
Benden terörist olmaz, o bir faşist söylemi
Ben yaşlı bir sosyalist, kimlere ne ederim...

Sanki günah keçisi, ihbar ettim kendimi
İnsan dursun yerime, asla vermem kedimi
Sen yorulma hakim bey, dinci ölmek dedimi ;
Dîn'e sosyal düzen der, tek celsede biterim...

QUASİMADO YAŞAMLAR
GÜLHAN TAŞKIN
Dayanamadığı bir nokta var ya, işte o noktada suskunlukları başlıyor insanın. Ve nasibine düşene eyvallah edip, sadece çığlık çığlığa susuyor. Konuşmanın, hele ki kendini anlatmanın hükümsüz kaldığı bir çağda, küçük masum bir gülümsemenin ardına gizliyor heybesinde biriktirdiği tüm sözcüklerini. Sadece anlamak istediğini anlatıyor ve sadece görmek istediğini gösteriyorsa eline aldığı ayna, geçipte karşısına Don Kişot' luk yapmanın da bir anlamı kalmıyor tabi ki. Ve uyu/yor oda zamana. Sonuç mu? İnsanoğlunun kendisinin yazdığı, kendisinin seyrettiği ve sadece kendisinin alkışladığı garip bir tragedya. Yalnızlık...
'Ayna ayna güzel ayna
Varmı benden başka ............
Bu dünyada?'
Benden daha güzeli var mı? Benden zengini, benden akıllısı, benden büyüğü. Hayatta, bundan daha korkunç bir yalnızlık olamaz sanırım. Ruhunu, göz göre göre kendi/nin, ben/cilliğinin içerisine hapsediyor insanoğlu. Kimse kimseyi duymuyor, kimse kimseyi görmüyor, kimse kimseye dokunamıyor. Ve sonrasında, yeryüzüne dağılmış palyaço kılığında (gülümseyen yüzü ile) dolaşan, binlerce mutsuz insan kalabalığı. Bir gülümsemenin arkasına gizlenmeye çalışan, yalnızlık kamburlu,

UZAKLARA GİDECEĞİM
GÜRSEL İZCİER
Uzaklara gitmek istiyorum çok uzaklara
İçimden gözyaşlarımın akmasına sebep olan insanlardan çok uzaklara
Kelimelerin anlamını yitirdiği insanlara anlatmaktan yorulduğum uzaklara çok uzaklara gitmek istiyorum
Yalnızlığımı kendimle, sokaklardaki kaldırımlarla paylaşarak kendi kendime tek kişilik yalnızlığımı yaşayarak uzaklara gitmek istiyorum
İnsanların ulaşamadığı çok uzaklara gitmek istiyorum b
Boş vererek her şeyi içimden geçen duyguları, hüzünleri beni üzenleri arkamda bırakıp gideceğim bu şehirden çok uzaklara hiç kimseyi düşünmeden gideceğim
Arkama bakmadan bir damla gözyaşı dökmeden, üzülmeden gülerek ve umursamadan senden çok uzaklara bir daha dönmemek üzere gideceğim.

RAHVAN ATLAR GİBİ MENZİL MURAT ALIRSIN
HALİL İBRAHİM DEMİR
Meyledersen çok fazla fani dünya malına!
Şükredemezsin daima hal ve ahvalına!
Rahmani yollarda, ihlaslı bir yolcu olursan,
Binmezsin asla ve asla, şeytanın sandalına!

Seversen dostlarını canı gönülden!
Takdim edersin onlara her çeşit gülden!
Sevdalı yüreklerin harareti, dindikçe diner,
Senin bir tatlı hoş tebessümünden.

Kucaklarsan dostlarını bir baba misali!
Helal süt emmişlerin yanında olursun ali!
Sorgusuz, sualsiz cennetlik olursun belki,
Kalmazsa sende, hiç kimsenin ah ile vebali.

Dostlarına, Allah rızası için gidip geliyorsan,
Her şeye kadir olan Allah, razı olur her daim senden!
Fikri güzel, gönlü güzellerin duasını alırsın,
Ya göründüğün gibi, ya da olduğun gibi görünüyorsan!

Karnını, helal lokmalarla doyuruyorsan!
Kat be kat bereketlenir sofran!
Namertlerin köprüsünden geçmiyorsan,
Takdir görürsün, insan gibi insanlardan.

Asırlık çınar ağacı gibi, gölgen pür gür oluyorsa,
Yufka gönlün, içi dolu sevgi ve muhabbetle doluyorsa,
İnsanı cehennemlik eden, kör iblis çatlar!
Öldüğünde, arkandan Fatihalar, Yasinler okunuyorsa.

Buz gibi Pınar olup akıyor, hararet gideriyorsan!
Gönlün de genişler Allah için alıp, Allah için veriyorsan!
Sevdalı gönlün, neşe ve mutluluklarla dolar,
Kimsesiz dul ve yetimlerin, gözyaşlarını siliyorsan!

Adabı muaşereti biliyor, bildiğini bire bir yaşıyorsan,
Küçüklerine sevgili, büyüklerine saygılı oluyorsan,
Taşlaşmış gönüllerin, yumuşamasına vesile olursun,
Gönülden gönüle giden yollarda, gönül köprüleri kuruyorsan.

Karınca kararınca, yüce Allah'a kul olmaya çalışıyorsan,
Yerin göğün sahibin aşkıyla, yanıp tutuşuyorsan,
Cehennem narları seni yakmaz,
İnsan gibi insan olanlarla, oturup kalkıyorsan.

Buldukça, birbirinden güzel nimetleri, şükrediyorsan,
Söz verdiğinde, kesinlikle sözünde duruyorsan,
Rahvan atlar gibi menzil murat alırsın,
İlmi ile amel eden Alimlerin meclisinde, edebinle oturuyorsan.

DURUR
HÜSNÜ SÖNMEZER
Bir fırtına her akşam eser durur başımda
Savurur tüm dünyamı hayallerim kaybolur
O an buselik akar çağlayan gözyaşımda
Yüreğimdeki aşkın hep mabet gibi durur

Yıldırımlar çakarak yanardağlar patlasa
Dertlerim katmer olup her yerimi kaplasa
Bir el dert hançerini tam bağrıma saplasa
Yüreğimdeki aşkın hep mabet gibi durur

Bir tufan koparaktan alıp götürse beni
Duygularımı yakıp kör etse gözlerimi
Silmeye kalksa birden gönlümden izlerini
Yüreğimdeki aşkın hep mabet gibi durur

Dereler coşup taşsa suları köpürse de
Seni alıp da bir el uzağa götürse de
Beni dertlere karıp yok edip bitirse de
Yüreğimdeki aşkın hep mabet gibi durur

Bak sevgili kükreyip okyanuslar kudursa
Uzaklar ıslık çalıp gönlüme hesap sorsa
Kederler his dünyama balyozlar gibi vursa
Yüreğimdeki aşkın hep mabet gibi durur

GİTME BE KADINIM
MELTEM BALCAN
Gitme be Kadınım
Bak kördüğüm oldum
Açılmıyor ne dilim ne gözüm
Bıraktığın BEN gibi
Karanlık her yer
Zifiri, bir karanlık
Gölgeler oyun oynuyor
Seninle olan An'lara
Yoksulluğumla alay ediyorlar
Duvara yansıyan
Rüyalarımın hayalleri ile.
Gitme be Kadınım
Umudu sözlerine,
Kalbimi gözlerine yazdım
Dolanıp duruyorum,dört duvar arasında.
Bıraktığın kokunu bulabilmek için
Gökkuşağımın rengi kayboldu
Görmüyorum artık senin içinde olmadığın hayatı,
Baharlar bitti,bir ayaz çöktü
Yüzüme vuruyor yağan yağmurlar,
Akıyor damla damla,
Sensizliğim gözlerime doldu
Bilmediğim bir sızı
Gözlerimden
Kalbimden
Ellerime akıyor
Gitme...desem
gidişine sebepken
Gözlerinle gözlerimi asan sen
Duyarmısın
Bu nefesi sensiz kesileni
Bakarmısın geriye dönüp
Bir kez daha
Tutuklu kalırmı gözlerimiz eskisi gibi
Kavuşurmu nefesin nefesimle.
Dudaklarında kalan son bir ateşe,
Yangın olalım gel Kadınım seninle
Erisin bu beden senin varlığınla.
Şahit olsun yer gök
Seni Bende nasıl sevdiğime

Gitme be Kadınım
Söz, bütün Aşk şarkılarını
Ezberleteceğim sana...