Mavi Şehrin Kalemleri

Mavi Şehrin Kalemleri

SARSANA BENİ KOLLARINA

METİN ÖZDOĞAN

Bu gece perdeler çekilmemiş, pencereler kapanmamış,

Niye pencere kapanmadı, niye burası soğuk,

Soba niye yanmıyor, niye karanlık burası,

Niye ben kıpırdamıyorum, niye dar burası,

Yanımdaki kimsin sen, niye ellerin buz gibi,

Ben senin ecelinim bana ecel derler,

Seni almaya geldim benim yaşanacak yarınlarım,

Gülecek günlerim çekecek dertlerim var,

Ama ben daha çocuğum, ölüm için çok küçüğüm,

Anne, baba, abla, abi neredesiniz, niye beni yalnız bıraktınız,

Ben karanlıkta korkuyorum, niye lambaları yakmıyorsunuz,

Niye ben sizleri göremiyorum, sesinizi duyamıyorum,

Anne sarsana beni sıcak kollarına,

Baba neredesin annemle beraber beni sallardınız,

Niye yine sallamıyorsunuz, abi oyun oynamak istiyorum,

Abla bana masal anlatıyordun, neredesiniz,

Çok soğuk biri var yanımda, beni sizden ayırmaya gelmiş,

Beni cennete götürüp Melek yapacakmış, adı ecelmiş,

Ben dedim küçüğüm, dedi ki sen zaten meleksin,

Dedim ki ben annemi, babamı, ablamı, abimi görecek miyim,

Elbette, gökyüzünde uçarken göreceksin çünkü sen Meleksin,

Anne sar beni sıcak kollarına, baba sende sar beni,

Sen kuvvetlisin vermezsin beni, senin kuvvetin yeter baba,

Çünkü sen babasın, abi, abla, sarın etrafımı vermeyin beni,

Vermezsin beni değil mi ama yanımda yoksunuz,

Yanımda sadece ecel var, oda çok soğuk, sizin gibi sıcak değil….

ACI YAMAN

ERDAL SONUÇ

Uyuyup uyanamadılar

Sevdikleriyle yatanlar,

Şimdi tanımadıklarıyla yan yanalar

Vaktinden önce gittiler

Hüzün yüklü huzur şehrinden

Veda etmeden, veda bile etmeden…

Kar yağmış depremden önce sevinemedik

Meğer kefenmiş şehre örtünen fark edemedik

Bir gürültü, bir çığlık, bir ses

Ve giden binlerce nefes

Şimdi kamyon kamyon taşınıyor şehrim

Hafriyat mı hayır, moloz mu hayır;

Yaşanmışlıklar, hayaller, umutlar.

Malmış, mülkmüş budur yalan olan

Asıl insanlıkmış var olan, kadim olan

Korkunun kalbe vurduğu anlarda

Gün ortasında akşamım

Ne dünüm ne yarınım

Ne de kalkılması lazım sabahım

Bütün duygularım tıpkı evim gibi

Ağır hasarlı, yaralı

Enkaz altında kalınca geçmişin ve geçmişlerin

Evvelinde olmuyor yok oluyor işte.

Ya gömdüklerim…

Teyemmümle de yıkanıyormuş insan!

Bunu da yeni öğrendim.

Ellerim, ellerim ceset kokuyor abi

En zoru da neydi biliyor musun?

Yıllardır tanıdıklarının, ölü bedenlerini tanıyamaman

Bu yüzden Adıyaman oldu acı yaman

Yok oldu kadim şehrim

Caddesi kalmadı, sokağı kalmadı

Nereye baksan moloz yığını

Giden gidene her yer de toz bulutu

Kaybettik sağını solunu, dağını bağını

Unuttuk bizde olanı senden kalanı

Hey gidi koca şehir, kocamış, sahipsiz şehir

Viraneye dönmüşsün her yanın tuzak

Niye bu denli sevdik ki seni…

KALBİME SAPLANAN HANÇER

ŞEVKİ ÇİFTÇİ

Hüzünle kalbime saplanan hançer,

Acısı mahşerde bile zor geçer,

Sımsıkı elini tutsam ne fayda,

Acısı mahşerde bile zor geçer.

Bırakın beni bir Allah aşkına,

Yolumu kaybettim döndüm şaşkına,

Kim yardım eder kim bakar düşküne,

Acısı mahşerde bile zor geçer,

Yas dersen yasım var gözde yaşım var,

Sanma mezarımda garip taşım var,

Bilmem ki böyle ne dertli başım var,

Acısı mahşerde bile zor geçer.

Gözyaşlarımız oldu ırmak ırmak,

Kimin aklında eceli çağırmak,

Fayda etmez feryat edip bağırmak,

Acısı mahşerde bile zor geçer.

Yıkıldık beraber kaldık enkazda,

Vefasızın biri sanki infazda,

Sonu görünmez bu sokak çıkmazda,

Acısı mahşerde bile zor geçer.

BİRŞEYLER OLDU BİZE

SENAY TEK

Bişeyler oldu bize

biliyorum

Dillendiremiyorum

Afet oldu ölüm oldu

Azar azar değil

Birden oldu

Biribirden

Nazar mı oldu

Biliyorum

Bişeyler oldu bize

İnsan toprak oldu

İnsanlık yok oldu

Hepsi

Yüzyıllardır oldu

Ben simdi uyandım

Baktım sabah oldu

Akşam oldu

Karıştı evren

Saat durdu

Zaman yok oldu

Biribirden oldu

Yaşam anlamsız oldu

Can kıymetsiz oldu

Yüreğe yangın düştü

Yandı bitti kül oldu

İnsan kul oldu

Kul, köle oldu

Padişah taht kurdu

Kurt kuzuya dost oldu

Hersey çok çabuk oldu

Birdenbire oldu

Düşmanlık, kin oldu

Çakı, kılıç oldu

Demir kılıca kın oldu

İnsan neslini kınar oldu

Araya ayrılık girdi

İnsan bir uzak diyar oldu

İnsanlık öldü

Bize bişeyler oldu

Görüyorum

Asırlardır yaşıyorum

Yaşam bir yudum su oldu

Kaynak oldu, abu hayat oldu

Dilim damağım kurudu

Su bana haram oldu

Neslim öldü

Aslim toprakta bin can oldu

Canlar ölümle hemhal oldu

Biliyorum

Bize bişeyler oldu

Tuzak mı desem

Ecel mi desem

Sırtımda bıçak mı desem

Alıp başımızı kaçak mı desem

Bu diyarlar bize mezar oldu

Ekmeğim ocakta kaldı

Bulgurum terekte

Ayranım sürahide

Sütüm göğsümde helak oldu

Bize bişeyler oldu

Uyanıyorum

Evim viran, yuvam viran

Eşim ,bebeğim enkaz oldu

Yaşıyorum,ağlıyorum,

Biliyorum

Bize çok şeyler oldu.......

EYVAH

FAİK KUMRU

bu dünya dediler geldik de gördük

beşer binsını ha bire ördük

günü gün eledik ipe un serdik

geçip gitti ömür hiç vermedi tat

selm sabah etti hal hatır sordu

bir zaman okşadı bir vakit vurdu

nefis cedelleşti felek savurdu

silleyle tokatla zehroldu hayat

ne idim ne oldum kederle doldum

çiçek bahçesinin dikeni oldum

yıllar acımadı gül gibi soldum

çile tezghında dokundu feryat

tembihi faydasız insanı sağır

bedeni ıstırap yanık bir bağır

vurulan şeleğin yükü çok ağır

kesilmiş cezdan düştü aidat

chil yakıp yıktı ben tekrar ördüm

mlar ne bilsin bütünü gördüm

doğrunun gerçeğin dili kördüğüm

kelime shipsiz cümlesi fakat

koskoca kinat dönüyor semah

ibretlik lemde garîban seyyah

gideni gelmiyor eyvah ki eyvah

bitmişse imtihan başlar mülkat

BEŞİK GİBİ SALLANIR AMAN ALLAH'IM AMAN

MEHMET AKÇAY

Beşik gibi yer sallanır

Aman be Allah'ım aman

Toprak su mu dalgalanır

Aman be Allah'ım aman

Kalktık uykuya dalınmaz

Artık bu yerde kalınmaz

Çok karanlık yol bulunmaz

Aman be Allah'ım aman

Bu ne böyle ağır yüktü

Kalkamadım belim büktü

İki kere yıktı döktü

Aman be Allah'ım aman

Ras getirdin kara kışa

Bu soğukta gelde yaşa

Şimdi döndük göçmen kuşa

Aman be Allah'ım aman

Dostlar halimizi bilmez

Yadlar yaşımızı silmez

Ettik meded imdat gelmez

Aman be Allah'ım aman

Kader bizi derde saldı

Mal mülk nice canı aldı

İnsanlık ortada kaldı

Aman be Allah'ım aman

Sanmamki yolundan saptık

İman ettik sana taptık

Nerede biz yanlış yaptık

Aman be Allah'ım aman

Çek attığın ağlarını

Kesme bizden bağlarını

Af et şık çağlarını

Aman be Allah'ım aman

Bakmadan Geçme