İspanya-İsrail İlişkileri

Son dönemde, İsrail’in Gazze’de yaptıklarına mukabil olarak İspanya’nın takındığı tavır ve Başbakan Pedro Sanchez’in açıklamalarıyla gerilen İspanya-İsrail ilişkileri, çeşitli boyutları bünyesinde barındıran bir ‘olağandışı’ uluslararası mesele olarak gündemdeki yerini korumaktadır.

Tarihi bakımdan Katolikliğin merkez ülkelerinden olan ve Yahudilik ile uzunca bir anlaşmazlık ve çatışma geçmişi olan İspanya’nın sürdürdüğü bu politik duruş, tarihi ve politik hayaletlerin yeniden hortlaması şeklinde ele alınabilir. Hem tarihi hem dini hem de politik doneler barındıran aktüel İspanya-İsrail ilişkileri, İspanyol hükümetinin salt ideolojik yaklaşımından ziyade yeni bir hesaplaşma ve Yahudiliğin yeniden ‘engizisyon’ mahkemelerinde yargılanması manasında değerlendirilebilir. Bilhassa, Endülüs Emevi Devleti’nin yıkılmasına paralel olarak 15. yüzyıldan sonra İspanya’da yaşananlar, bu bakımdan ciddi bir külliyat barındırmaktadır.

Öte taraftan, Avrupa’da önemli bir ülke konumunda olan İspanya’nın ortaya koyduğu bu ‘senkronizasyon’ dışı tavır, Avrupa’nın çeşitli zorluklarla sürdürdüğü ve birtakım statükolar ekseninde devam eden politik anlayışında bir dalgalanma ve çatlak anlamına gelmektedir. Son dönemde Avrupa’nın genel politik mantalitesini inşa eden İngiltere, Almanya ve Fransa gibi aktörlerin dışında İspanya’nın da öne çıkması ve uzun zamandır sürdürülen politikaların ötesinde bir perspektif belirlemesi, Avrupa toplumunun Gazze’deki olaylar temelinde sürdürdüğü ‘protest’ devinime yeni bir ivme kazandırmış görünmektedir.

Bir diğer bakımdan, son dönemde İspanya’nın yaşadığı çok boyutlu ve olağanüstü badireler, senkronize olmayan politikaların bir faturası şeklinde yorumlanabilir. İspanya’nın telekomünikasyon altyapısının çökmesi, ülkede uzun süre elektriklerin gitmesi ve yaşanan birtakım yangınlar, İsrail makamlarının İspanyol hükümetine yönelik sıklıkla dile getirdiği, ‘Tarihin doğru tarafında yer alınız’ söylemi çerçevesinde ‘hizaya getirici’ hadiseler şeklinde ele alınabilir.