Söz değil bu, bir yara,
Yürekte açılan kara.
Sessizliğe gömülen ah,
Her kadının alnına yazılmış bir günah.
Gözlerdeki korkuyu sil,
Titreyen elleri duy, bil.
Omuzlarındaki ağır yük,
Bir sevgi değil, sadece bir kötek.
O, yuvanın neşesi,
Hayatın ince nefesi.
Güneşi doğuran el,
Nasıl olur da incinir, gel gör, gel.
Vurulan her darbe, bir utançtır bize,
Medeniyetin yüzündeki kirli leke.
Sessiz kalma, sen de bir ses ver,
Bu karanlık perdeyi yırt, yeter!
"Hayır" de şiddetin her türlüsüne,
Kalk ayağa, sahip çık insanca güne.
Kadın, gülümsemektir, ışıktır,
Onu soldurmak, hayatı kırmaktır.
Zincirleri kır, sesi yükselt göğe,
Sevgi ek, merhamet ver her köşe bucağa.
Kadın, özgürdür, bir candır,
Şiddetle değil, saygıyla anılır.
Nazife Nazan Ilıkçı
