Uzun uzun cümleler kuramıyorum artık
Öyle paramparça dökülüyor içimden birikmişlikler
Bir yalnızlık
Ve yalnızlığın getirdiği kahrolası sensizlik
Ey yar
Sana içimi dökmek istedim
Lal oldu dilim
Tutuldu Yüreğim
Mısralara dökmek istedim
Kırıldı kalemim
Küstü sayfalar
İki nefes arasında yaşar gibiyim
Gün Tükensin
Gece dönsün
Ben Yok olmaz zamanlardayım
Gece mi gündüz mü inan bilmiyorum?
Gönlüm yorgun
Içim yorgun
Acım yorgun
Ama acımı sadece ben duyabiliyorum
