Dünya Bugün Eşitlendi...!
Ümran Öztürk
23 Eylül…
Takvimlerde sıradan bir tarih gibi görünebilir ama gökyüzünün diliyle konuşacak olursak, bugün ekvatorun kalbinden geçen bir eşitlik günü. Güneş, tam ortadan vurur dünyaya; geceyle gündüz terazinin iki kefesinde aynı ağırlıkta durur.
Güney Yarım Küre’de tomurcuklar uyanırken, Kuzey Yarım Küre’de yapraklar sessizce toprağa yol alır. Bir yanımızda baharın taze nefesi, diğer yanımızda sonbaharın derin hüznü… Sanki dünyanın kalbi aynı anda iki ritimde çarpıyor: biri umutla, diğeri vedayla.
Doğa her yıl bu döngüyü sabırla yaşar, bize de görünmez bir ders bırakır: eşitlik ve denge. Oysa biz insanlar, hayatın terazisini çoğu zaman bir tarafa ağır bastırırız. Kimimiz nefreti sevgiden güçlü kılar, kimimiz gücü adaletin önüne koyar. Oysa gökyüzü bugün fısıldıyor: “Denge olmadan hiçbir şey yaşamaz, hiçbir şey varlığını sürdüremez.”
Ekinoks, yalnızca astronomik bir olay değil; kalplerimize tutulmuş bir aynadır. Ne kadar eşitiz? Ne kadar adiliz? İçimizdeki geceyle gündüz birbirine denk mi?
Belki de bu soruların cevabını bulmak için önce doğaya bakmak gerek. Çünkü sonbaharın sessizliği de, ilkbaharın coşkusu da aynı gökyüzünün armağanıdır. Hayat, ne yalnızca bahardır ne yalnızca sonbahar; ikisi birden olduğunda anlamlıdır.
Bugün 23 Eylül…
Takvimlerde sıradan bir tarih gibi görünebilir ama gökyüzünün diliyle konuşacak olursak, bugün ekvatorun kalbinden geçen bir eşitlik günü. Güneş, tam ortadan vurur dünyaya; geceyle gündüz terazinin iki kefesinde aynı ağırlıkta durur.
Güney Yarım Küre’de tomurcuklar uyanırken, Kuzey Yarım Küre’de yapraklar sessizce toprağa yol alır. Bir yanımızda baharın taze nefesi, diğer yanımızda sonbaharın derin hüznü… Sanki dünyanın kalbi aynı anda iki ritimde çarpıyor: biri umutla, diğeri vedayla.
Doğa her yıl bu döngüyü sabırla yaşar, bize de görünmez bir ders bırakır: eşitlik ve denge. Oysa biz insanlar, hayatın terazisini çoğu zaman bir tarafa ağır bastırırız. Kimimiz nefreti sevgiden güçlü kılar, kimimiz gücü adaletin önüne koyar. Oysa gökyüzü bugün fısıldıyor: “Denge olmadan hiçbir şey yaşamaz, hiçbir şey varlığını sürdüremez.”
Ekinoks, yalnızca astronomik bir olay değil; kalplerimize tutulmuş bir aynadır. Ne kadar eşitiz? Ne kadar adiliz? İçimizdeki geceyle gündüz birbirine denk mi?
Belki de bu soruların cevabını bulmak için önce doğaya bakmak gerek. Çünkü sonbaharın sessizliği de, ilkbaharın coşkusu da aynı gökyüzünün armağanıdır. Hayat, ne yalnızca bahardır ne yalnızca sonbahar; ikisi birden olduğunda anlamlıdır.
Hoş geldin sonbahar…
Hoş geldin denge ve eşitlik günü…
Dünya bugün eşitlendi; keşke dünyada da her şey ve herkes eşit olsa. Keşke adalet, sevgi ve merhamet terazinin iki kefesinde aynı ağırlıkta dursa; alma ile verme, hak ile hukuk, umut ile emek dengede buluşsa.
