Ümit Kayaçelebi

Nazım Hikmet'i anarken 2

Ümit Kayaçelebi

Karlı kayın ormanında 

Karlı kayın ormanında

Yürüyorum geceleyin.

Efkârlıyım, efkârlıyım,

Elini ver, nerde elin?

Ayışığı renginde kar,

Keçe çizmelerim ağır.

İçimde çalınan ıslık

Beni nereye çağırır?

Memleket mi, yıldızlar mı,

Gençliğim mi daha uzak?

Kayınların arasında

Bir pencere, sarı, sıcak.

Ben ordan geçerken biri :

“amca, dese, gir içeri.”

Girip yerden selâmlasam

Hane içindekileri.

Eski takvim hesabıyle

Bu sabah başladı bahar.

Geri geldi memed’ime

Yolladığım oyuncaklar.

Kurulmamış zembereği

Küskün duruyor kamyonet,

Yüzdüremedi leğende

Beyaz kotrasını memet.

Kar tertemiz, kar kabarık,

Yürüyorum yumuşacık.

Dün gece on bir buçukta

Ölmüş berut, tanışırdık.

Bende boz bir halısı var

Bir de kitabı, imzalı.

Elden ele geçer kitap,

Daha yüz yıl yaşar halı.

Yedi tepeli şehrimde

Bıraktım gonca gülümü.

Ne ölümden korkmak ayıp,

Ne de düşünmek ölümü.

En acayip gücümüzdür,

Kahramanlıktır yaşamak :

Öleceğimizi bilip

Öleceğimizi mutlak.

Memleket mi, daha uzak,

Gençliğim mi, yıldızlar mı?

Bayramoğlu, bayramoğlu,

Ölümden öte köy var mı?

Geceleyin, karlı kayın

Ormanında yürüyorum.

Karanlıkta etrafımı

Gündüz gibi görüyorum.

Şimdi şurdan saptım mıydı,

Şose, tirenyolu, ova.

Yirmi beş kilometreden

Pırıl pırıldır moskova…

**

Seviyorum seni 

Seviyorum seni

Ekmeği tuza banıp yer gibi

Geceleyin ateşler içinde uyanarak

Ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi

Ağır posta paketini

Neyin nesi belirsiz

Telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi

Seviyorum seni

Denizi ilk defa uçakla geçer gibi

İstanbul’da yumuşacık kararırken ortalık

İçimde kımıldayan birşeyler gibi

Seviyorum seni

Yaşıyoruz çok şükür der gibi.

**

Kız çocuğu

Kapıları çalan benim

Kapıları birer birer.

Gözünüze görünemem

Göze görünmez ölüler.

Hiroşima’da öleli

Oluyor bir on yıl kadar.

Yedi yaşında bir kızım,

Büyümez ölü çocuklar.

Saçlarım tutuştu önce,

Gözlerim yandı kavruldu.

Bir avuç kül oluverdim,

Külüm havaya savruldu.

Benim sizden kendim için

Hiçbir şey istediğim yok.

Şeker bile yiyemez ki

Kâat gibi yanan çocuk.

Çalıyorum kapınızı,

Teyze, amca, bir imza ver.

Çocuklar öldürülmesin,

Şeker de yiyebilsinler.

Yazarın Diğer Yazıları