Bak Hele Bak'a, Bak
Ümit Kayaçelebi
Kadim dost Yusuf Konağa ithaftır
Kahvaltı salonu açmış
Bak hele şu Yusuf’a bak
Her yanı gülle donatmış
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Tezgâhında yağla balı
Yerlere döşenmiş halı
Şipana da eksik nalı
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Çok mükemmel sofra kuran
Hem el pençe duran
Gelene bulmaca soran
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Memlekette yapmış isim
Sevmekte onu her kesim
Duvarları dolu resim
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Adam gibi adam dedim
Kanım kaynadı pek sevdim
Can hemşerim koç yiğidim
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Sofra kurar tokla aça
Binmez motorlu araca
İşi gücü hep bulmaca
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Ağırlar her gelen canı
Resimlerde dolu anı
Müzeye benzer mekanı
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Etrafına neşe saçan
Kibir ve riyadan kaçan
Mekanda köşeler açan
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Öleni rahmetle anar
Van’ın sevdasıyla yanar
Herkese hediye sunar
Bak hele şu Yusuf’a bak.
**
Yağ, reçel bal dolu masa
Yokluğu hiç etmez tasa
Ümit lafı kesti kısa
Bak hele şu Yusuf’a bak
BAK HELE BAKA BUYURUN
‘Kadim dost Yusuf Konak kardeşime’
Şehr-i Vanda kahvaltıya
Bak hele baka buyurun
Yiyin için doya doya
Bak hele baka buyurun.
**
Kahvaltıyı etsen merak
Kültür evinde yap durak
Kırk yıldır bu işte Konak
Bak hele baka buyurun.
**
Van sevdasıyla dolu özü
Para pulda yoktur gözü
Şehrivanın gülen yüzü
Bak hele baka buyurun.
**
Keledoş ye sengeser ye
İstersen Kürt köftesi ye
Demir tatlısı ne hoş de
Bak hele baka buyurun.
**
Her tarafta hayranı var
Onsuz geçmez tek bir fuar
Gelene bilmece sorar
Bak hele baka buyurun.
**
Gelsen kapıda karşılar
Saygı ve sevgiler sunar
Bilmeceye Hediye var
Bak hele baka buyurun.
**
Yusuf Konak yapmış isim
Duvarları dolu resim
Mekânı dolu her mevsim
Bak hele baka buyurun.
**
Buyurun gelin derim size
Şeref verin şehrimize
Semavar gaynatağ size
Bak hele baka buyurun.
**
Şeker ve baldır dilimiz
Doğunun Parisi ilimiz
Konaktır kültür elçimiz
Bak hele baka buyurun.
**
Hedik yesen usanmazsın
Gavurgaya da doymazsın
Ayran aşından bıkmazsın
Bak hele baka buyurun.
**
Topla birkaç arkadaşı
Selamla konak gardaşı
Canın çekse ayran aşı
Bak hele baka buyurun.
**
Vanın kahvaltısı gözde
Gavut, murtuğa da bizde
Şair Ümit gibi sizde
Bak hele baka buyurun.
BABANIN FERYADI
Güzel insan Harun Konak kardeşimin aziz anısına ithaftır.
Dal budak salmadan körpe fidanım
Harunum gitti ve fidanım gitti
Daha bitmez benim feryat figanım
Harunum gitti ve civanım gitti.
**
Suyu tutar mı hiç kalbur ve elek
Ne zaman kabul olur bilinmez dilek
Gücüm yetmez sana ey kahpe felek
Harunum gitti ve Evladım gitti.
**
Dertlerim sıra sıra sıralı benim
Bahtım da ne çok karalı benim
Teselli bulmaz gönlüm yaralı benim
Harunum gitti ve Her şeyim gitti.
**
Kim ne zaman ne olacak bilinmez
Ne Tedbir alsan da takdir önlenmez
Giden canın oğul bir daha gelmez
Harunum gitti ve cananım gitti.
**
Ecel soldurdu Yusuf’un gonca gülünü
Toprağı eledi ve serpti külünü
Yirmi yedi Ekim bir Salı günü
Harunum gitti ve sevdalım gitti.
**
Son buldu ne yazık yaşama hevesi
Bu acı haber üzdü Van da herkesi
Annesinin çok nazlı bir tanesi
Harunum gitti ve Göz nurum gitti.
**
Felek sillesini çok fena çaldı
Yaralı gönlüm gamla, kedere daldı
Oğul gidince boynum bükülü kaldı
Harunum gitti ve hayatım gitti.
**
Her zaman gülen yüzümdü o benim
Dünyayı gören gözümdü o benim
Tatlı kelamım ve sözümdü o benim
Harunum gitti ve Bir yanım gitti.
**
Bu dayanılmaz bir kahır Allah’ım
Feryadım arşa varır Allah’ım
Dayanılmaz bir acı sabır Allah’ım
Harunum gitti ve yarınım gitti
