Zimmetli Gönül
Rıdvan Kadeş
Ey gönül!
Bu hevesin senin de bir gün biter,
Havalanma, ateşle sınanır ömür, geçer.
Paylaşmayı bilene bir damla sevgi yeter,
Bilmezsen kıymetini, naçar, gönül geçer.
Eyvallah ederim her gelen mihnete,
Yaralıda olsa, yürürüm servete.
O servet ki sabırdır, gönlümde niyet.
Bir gülüşe sığar, bazen koca bir hikmet.
Gönül taşır sükutu, kelamı zaman seçer,
Sen dalmışken dünya sefasına, ömür nafile geçer.
Bir söz düşer yüreğe, acısı deler geçer,
Kalırsa bir iz, o yürekten süzülür naçar.
Her şeyde ararım ince bir üslup,
Sırtımda taşırım zimmet ile matlup.
Dil susar bazen, gönül eder hicap,
Çekilir kudret ile beden misli bitap.
Bir söz yeter bazen zulmü dindirir,
Bir bakış dokunursa aşk ile başı döndürür.
Kalpten gelen nidadır hakkı sevdirir,
Hakikati bilmeyen gönül, yarı neyleyim.
