
Utanma yüreğinden...!
Rıdvan Kadeş
Bir ömür tükettik sevmek için
Zamanı harcadık boşu boşuna
Unut gitsin yaptığım deliliği
Kim bilir belki son tutuştum elini
Gülümseyerek evrenin kucağında
Haydı çık gel istersen
Bağla ellerimi mühürle dudaklarımı
Hislerimi tut hapset
Gözlerin gözlerimde kalsın razıyım utanma yüreğinden
Yeter ki beni affet