Köyüme!
Rıdvan Kadeş
"Yüreğiyle konuşan taşlar"
Ben bir mezar taşı'yım yaşarım İlk insandan beri.
Nice nice kayalardan yoğrulmuşum,
Dilsiz kültürsüz sanma beni.
Hoşap kalesinin temelinde tarihim,
Van kalesinde Urartu'dan kitabe.
Elolarin konuk evinde tanigim zamana,
Habip Efendi'nin Şikara da mihenk taşıyım ben.
Bir düğün gördüm, sustum, taş gibi durdum,
"Bu güzelin eşi kim?" Diye kendime sordum.
Halay'ın başında bir nazlı gördüm,
O baktı ...birden taş kesti beni.
Bir gün benide biri okur diye beklerim,
Karşıma geçip bir fatihayla an beni.
Soğuk su ile basım yıkanırsa eğer,
"Sevdiğimdi" de, dualarla yâd et beni.
