Kalmadı artık
Rıdvan Kadeş
Yetmiş beşi geçti yaş, günüm gamlı kederli,
Otuz beşe dönmek imkansız, yol geri dönülmezli.
Gözler görmez, Kulak duymaz, dilim de güçsüz belli:
Gaipten sesler duyarım artık.
Gemi kalkmak üzere,
yolcusunu güverteye aldı
Arkamdan bakan dostlar, "gelir yine sandı."
Dön bak hele, kim ağladı, kim arkandan güldü,
Topuk vurup sırat köprüsünden geçerim artık.
Ana baba, dost yareni orda bulacağım,
Suya sabuna hacet yok teyemmüm yapacağım.
Muradıma ermiş, sevdiğime kavuşacağım.
Ne zulüm var, ne dert tasa, yaşamam artık.
Çıplak geldim, çıplak giderim,
dünya malı yük etmez,
Yalın ayak giden canin ayağını toprak incitmez.
Üstümde ilahı gölge, Güneş yakmaz, gönül dert etmez,
Ne gölgeye, ne serine ihtiyacım kalmadı artık.
