Baba dağları
Rıdvan Kadeş
Serin bir rüzgar eser baba dağlarından,
Denize düşer Beldibi'nde bir çift mavi göz.
Yeşili baştan çıkarır, mavisiyle vahşi asaleti,
Yücedir başı ezelden, ona işlemez söz.
Bir martı geçer üzerinden, beyaz kanatsız,
Mavisi okyanus, yeşili zümrüten kuşak.
Coştukça coşar, dalgalar pırıl pırıl berrak,
Her dalgada açar sevinçle bir kucak.
Cennet, cennet dedikleri işte bu kudret:
Güneşin doğuşu Toroslarda ayrı bir hikmet.
Bu coğrafya-Haktan ilahı bir armağan,
Çakılı taşı bile saf, inciyle mercan.
Dolaştım durdum yurdu bir uçtan bir uca,
Her köşesi sanki Cennet’tende yüce.
Bir ahenk var tonların da, şiire döner hece,
Tek başına değişmem bin Hac'a bir suça.
