KENDİNCE SORGULAMALI…
Mustafa M. Atilla
2014-2015 Öğretim yılı: Kızımın orta öğretimde eğitim aldığı zamanın dört yıllık dilimi.
TÜBİTAK orta öğretim öğrencileri için bir yarışma düzenliyor.
ORTA ÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİ ARAŞTIRMA PROJELERİ YARIŞMASI.
Desteklediğim bir çalışma,proje.
Proje, öğrencilerden yeni buluşlar yapmalarını, yaparken de düşünmeyi, başarmayı, becerilerini artırmayı, başardığında da buluşun; haklı gururunu yaşamalarını hedefliyordu.
TÜBİTAK destekli bu gibi yarışmaların her yıl yapılıp yapılmadığını takip edemedim.
Yarışma için aileler ile gurup çalışması yapılabilir dendiğini de hatırlıyorum.O nedenle kızımla bu çalışmayı yapmanın kararını almıştık.
Yine söylüyorum desteklediğim bir proje.
Düşünsenize; çok zayıf imkan ve olanaklarla neler başarılmış dünyada, hangi buluşları insanlığın menfaatine sunmuşlar, bugünkü kolaylıklar adsız projelerle başarılmamış mı? Soruyorum...
Bunların ana materyali ne, düşünmek mi elbette düşünmek.
Yaratıcımız tarafından; Hazırlanmış, gizlenmiş projeleri gün yüzüne çıkarmak değil mi? değerli okurlar.
Bir proje için kızımla ortak kararımız oldu. Sonrası yapım aşamasında proje için öğrencilere yapacakları masrafların tümünü TÜBİTAK karşılayacağını tanıtım broşüründen biliyorduk.
Her okulun bu yarışma için bir öğretmen görevlendirdiği, yapım aşaması boyunca da peyder pey ödemenin yapılacağı, bu öğretmenle birlikte yürütüleceği için öğretmenle tanışmaya okula gittim.
Bir elimde proje çalışması bir elimde malzeme listesi ve teklif aldığım malzeme fiat listeleri.
Talepte bulunduk. Gider pusulasındaki meblağ tutarını, cevap aynen bu; ödeme yapamayacağız maalesef çünkü gelen parayı biz okulun bazı eksiklerini gidermek için harcadık;
Peki projeler ne olacak diye söylendiğimde kendi öz kaynaklarınızı kullanacaksınız diyerek pişkinliğin boyutunda, farklı tırmanışları da sürdürürken!! Anlaşılmıştır hocam, saygılar diyerek konuyu kapattık.
Vazgeçmek için bir sebep değildi, cepten karşılanabilirdi belki, bizi soğutan şey öğrenci ve aile bireyleri ile yapılacak bu veya bunun gibi iyi düşünülmüş ortak gurup çalışmalarının desteğinde, okulun da katkı sağlaması yerine, sağlanan desteği klozet kapaklarının değişimi için harcanması, işine yapılması.
Yani amacına uygun kullanılmaması üzmüştü. Her okulun böyle yaptığını da zannetmiyorum, düşüncelerdeki çürüklükler böyle birşey olsa gerek.
TÜBİTAK birşeyler ummuştu, insanların zihninden kapabileceğimiz bir şeyler olabilir mi diye. Amaçlarına ulaşıp ulaşmadıklarını da bilmiyorum fakat orta öğretim seviyesinde mütemadiyen yapılması gerekli bir proje.
Not: Yarışmayı kazanan projelere daha sonra baktığımda orta öğretim sınıfı öğrencilerinden eser yoktu. Sanki üniversite öğrencisi, öğretim görevlisi,mühendis olmuş vs gibilerin ödül için üşüştükleri amacından saptırılmış çalışmanın adı olmuştu.
*****
Neden?, biz çağ atlamış ülkelere yetişemiyoruz,neden….
Herkes bunun cevabını KENDİNCE SORGULAMALI…
Tarihe baktığımızda ecdadımız ilim ve bilim konusunda ipi ilk göğüsleyenlerden değil mi.?NEDEN sonlarda tökezleyerek yol almaya çalışıyoruz?.Çünkü hiç kimse görevini yapmıyor, çünkü hiç kimse doğru değil.Her yeri basara basmış.
Bizden çalınan bilimi rica ederek alıyor kullanıyoruz.
Bakıyor benzemeye, benzetmeye çalışıyoruz.
*****
Elinoğlu; bir kutu (telefon) yapmış içini doldurabildiği
kadar doldurmuş.
İÇİNE:
Konuşma; Veri ve bilgi aktarımını koymuş.
Kızılderilinin dumanla yaptığı mesajı koymuş
Yüz yüze görüntülü iletişimi koymuş
Fax makinasını sığdırmış
Telesekreter kayıt cihazını
Dinleme becerilerini
Video cihazını sokmuş
Saati yerleştirmiş
Fotoğraf makinasını
Kamera
Pusula
Radyo,kasetçalar, tv,Atari,mikrofon
Meteoroloji istasyonunun veri düzeneğini
bile tıkıştırmış, alın kullanın keyfinize bakın demiş.
Olur ya bir birinizi yerden yere vurmayı, talan etmeyi, bizdensin değilsini bırakır, aklınızı da başınıza alır, eski yeni karşılaştırmalardan uzak, hobi bahçeleri,seyir tepelerini yapmaya bir süre ara verip,gençlerin önünü açıp, ilim ve bilime önem verirseniz, o zaman çıkabilirsiniz kerevetinize.
Diyorlardır.
O kutunun içine daha başka neleri sokabilirim diyen, bizden artısı olmayan insanlar.
