Sessizce çekip giden
Mert Çakır
İki sokaktır yürüyorum kaldırımlarda,
Güz mü gelmiş, ne bu dağınık sarı yapraklar?
Dalga sesleri, cılız yanan lambalar…
İçimde yanan bir hasret, ateşi var.
Üşüyorum; unutmuşum ceketimi,
Kalbimin kapıları açık kalmış meğerse.
Ne o çekip giden biri mi var yüreğimden?
Meğer senmişsin, sessizce çekip giden.
Sesin yankılanıyor kulaklarımda,
Kaldırımlar bile ağlamaklı sanki.
Ay yüzünü saklamış bulutların ardına,
Gecenin bağrında sen yanmışsın sanki.
Bir sokak lambasının altında durdum,
Gölgem bile yalnız, eğilmiş yere.
Kaderse bizi ayıran, baş göz üstüne;
Kader değilse bizi ayıran, yazıklar olsun ikimize.
