Çiçekten daha fazlası
Dr. Mine Kılavuz Ongün
Anne… Kelimelere sığmayan bir sevgi, yorulmak bilmeyen bir emek, her zaman açık bir kucaktır. Dünyanın en sessiz ama en güçlü kahramanıdır o. Gözleriyle konuşur, bakışıyla sarar, sesiyle iyileştirir. Her adımımızda yanımızda olan, düştüğümüzde ilk uzanan el, sevincimizi bizden çok hisseden yürektir anne.Kokusunu keyifle içimize çektiğimiz birer çiçek , aslında bir çiçekten daha fazlasıdır…
“Her şey yoluna girecek” hissini içimizde en güçlü yaşatan da onlardır. Belki bunu yüksek sesle söylemezler ama bir bakışları, bir çay demleyişleri, bir yemeği koyuşları bile yeter. O kadar çok şey anlatır ki…
Bazen fark etmiyoruz, hayat koşuşturmasında onların bizden ne çok şey saklayarak güçlü durduğunu. Ama annelik zaten bir tür görünmez kahramanlık değil mi? Kendi içinde fırtınalar koparken bile evladına güneşli bir hava sunmak...
Hatıralarınıza bir göz atın,benim gördüğüm sahneler sizin de gözünüzün önüne gelecektir:
Annemle ders çalıştığımız, yemek yaptığımız,evi topladığımız,gezdiğimiz o günler şimdi bana anneliğin ne kadar çok rolü aynı anda taşıyabildiğini gösteriyor.Öğretmen,aşçı,temizlikçi,doktor,arkadaş…Ve en çok da hep yanında olan bir sığınak gibi.Anneler belki de dünyanın en görünmez kahramanları.Sessiz sedasız hayatı düzenleyen,eksikleri tamamlayan,duyguları anlayan,yüz ifadelerini okuyan…İşte annelik tüm bunları aynı anda yapabilmek demekmiş.Annelik sadece doğurmak değilmiş.Büyütmekmiş. Büyürken yanında yürümekmiş.Kimi zaman sessizce arkadan destek olmak, kimi zaman da önden gidip yolu açmakmış.
Okula başladığım ilk günler…Elinde kalem,yüzünde sabırla karışık,hafif bir endişe ifadesi…Şimdi geriye dönüp baktığımda o derslerin sadece matematik yada okuma yazma dersi değil ; sabır ,şefkat,karşılıksız sevgi dersi olduğunu anlıyorum. O zamanlar anlamıyordum tabi.Anneler her şeyi bilir ve hiç yorulmaz sanıyordum.Şimdi biliyorum: Yoruluyorlarmış.Ama biz fark etmeyelim diye de çaba harcıyorlarmış.
Bugün, belki bir çiçekle, belki sadece bir sarılmayla, ona "iyi ki varsın"deme günü.
Hayatta olan veya olmayan tüm annelerin anneler gününü kutluyoruz.Kuşkusuz onlara değer vermek tek bir güne mahsus değildir.Çünkü annelerin zihnimizde bıraktığı koku bir çiçekten çok daha fazlasıdır.
