Bir toprak var içimde,
Adı anılmayan ama hep kokusu gelen.
Her dua, oraya düşer sessizce,
Her rüya, orada başlar.
Bir yer var, kimse bilmez —
Göğsümde bir sığınak gibi.
Ne bir şehir, ne bir yüz;
Ama eksilse, ben de eksilirim.
Sol yanımda bir nefes,
Her sabahıma doğar görünmeden.
Ses etmez, ama her sessizlikte o konuşur,
Varlığı su gibi, ama ele sığmaz.
Ben ondan uzakta kalamam,
Nefes alamam, bilmiyor musun?
Her soluksuzlukta o özlemin izi var,
Her adımda bir yokluk sızısı.
Yüreğim ateş yeri
Bir kor kalır içimde,
Her yanışı bir doğuşa benzer,
Külden bir anlam filizlenir,
Belki de o filizin adı sensin,
Ama bilmiyorum, söylemiyorum.
Küllerinden doğan bir sır var,
Ne gören bilir, ne duyan.
Bir bakışta saklı,
Bir sükûtta yankı.
Adını unuturum belki,
Ama varlığın kalır içimde,
Bir ezan sesi gibi derinden.
Bir toprak var içimde,
Bir yurt gibi sessiz,
Bir sevgili gibi görünmez.
Ben oraya dönmeden
Hiçbir yola çıkamam.
