ŞENGENÇLERİN BİR ŞEFİ VARDI
Ümit Kayaçelebi
O yıllarda Van’da futbol oynamak için imkanlar çok mahduttu. Toprak sahada yazın toz, kışın çamur içinde top koştururlardı bizim takımlar. Saha çizgilerini kireç dökerek çizer, patlayan topları kendileri götürür Pineci Yusuf da yamarlardı. Subaplı topların kafa vururken patladığı araba pompasının şişirmek için yedekte tutulduğu zamanlar.
Futbol bu hele hele tarihi bir mekan olan toprak sahalarda oynanan maçlar o eski hatıralarımızda hala tazeliğini koruyan futbol bizim için çok güzel olaydı.
Van’daki o Van Gençlik ve Şengençler rekabeti apayrı bir heyecan veriyordu futbol severlere.O maçlar Van’da şimdilerin tabiriyle zamanın derbi maçlarıydı. Van’da en çok taraftarın gittiği ve en çok sonucu merakla beklenen maçlar Van Gençlik ile Şen Gençler arasında oynanan maçlardı.
Her iki takımında Van’da isim yapmış şöhretli ve namlı futbolcuları vardı.Van Gençlik dendiği zaman ilk akla gelen Lastikçi İrfan’dı asıl adı Orhan Taciroğlu olmasına rağmen Van’da İrfan diye tanınıyordu. Rahmetli Van Gençliğin 5 numarasıydı yani o zamanlar tabiriyle <Kale beyi> veya <Santrahaf> yani şimdinin liberosu en son adam, geçilmez adam Çanakkale aslanları gibi rakibe aman vermeyen kişi gibi mütalaa edilirdi.
Rahmetli Lastikçi İrfan topa gelişigüzel vururdu top sahanın duvarlarından çıkar gider topu alıp gelirlerdi.
O zamanlar futbol da en önemli oyuncular 1 numara 5 numara ve 9 numaraydı Buralara futbolcu alınan da çok dikkat edilirdi.
Zaten o yıllarda böyle sistemler bilinmezdi herkes 1 den 11 e doğru forma giyer öyle sahaya dizilirlerdi. Şimdilerdekiler 50, 400, 23 gibi çeşitli numaralar giyerken onlar klasik numaralı formalarla sahaya çıkarlardı.
1 Numara kaleci, 2 numara sağ bek, 3 numara sol bek, 4 numara sağ haf, 5 numara santrhaf(Kale beyi) 6 numara sol haf, 7 numara sağ açık 8 numara sağiç 9 numara santrafor, 10 numara sol iç, 11 numara solaçık olarak sahada top koşturulurdu.
Van Gençliğin 1 numaralı formasını giyen de kaleci yıldırımdı. Onun kurtarışları hep dillerde dolanır hala. Ona gol atmak öyle kolay değildi. Van’da kaleci olarak hala ilk akla gelen kaleci yıldırım olmuştur.
Ha bir de Van Gençlikte Füze Uçunu unutmayalım o bir efsane hala namı dillerde. Onun voleleri hala hafızalardan silinmemiştir. Biri yeter ki ona güzel orta atsın ayağına otursun voleyi çaksın kaleci ancak topu kalede görürdü. Yani kalecilerin korkulu rüyasıydı Uçun Olgaç nam-ı diğer Füze Uçun.
Haksızlık etmeyelim Necmi Gökdere, Hoca Remzi (Remzi Budak) İhsan Gül soy, Sinan Alkan, Ferit Güner, Muşlu Kadir, Zamir Gür, Siverekli Nuri,Yavuz Ödemiş, Mehmet Güler, Niyazi Gülseven, Celal Özbahçeci, Kemal Akköprü, ihsan Yamaç ve daha nice futbolcular vardı.
Gelelim Şen gençlere; Orda iyi futbolcular yok değildi. Çetin-Metin Saydan kardeşler, Suat Saydan,Zeki Oğuz, Kaleci Fevzi Budak ve Atilla, Emoş, Nevzat Çağan, Mithat, her iki takımdan da aklımıza gelenler bunlar.
Ama bahse konu ettiğim biri var ki o da Şen Gençlerin şefi namıyla müsemma sevgili komşum ve mahalle arkadaşım Şahabettin Sönmez. Maç esnasında hep ona arkadaşları <Şef> diye seslenirlerdi. O da futbol oynadığı zamanların hep şefi oldu ve ondan sonrada hakemliğe soyundu. O orta saha oyuncusuydu bazen sağ haf bazense sol haf oynardı. Yanıldıysam hoş görsün. Aklımda kalan öyle.
Van’da herkes ona <Şef> derdi . O bizim toprak sahamızın sevgili <Şefiydi> futbolseverler de ben de onu hiç unutmadık.
Şu an da Van’da değil Alanya’da emekliliğin keyfini çıkarıyor.Ama o hep gönlümüzde yaşıyor.Alanya’ya ve Şefimize selamlar.
