25 YILDIR OKULLARA GİDİP VAN'I ANLATIYORUM

Hayat bizimle başlamadı, dünyada bizimle kurulmadı. Hayat dün de vardı bu gün de devam ediyor ve yarında devam edip gidecektir. Hayat hep var olacak ama bizler belli bir zamanda gelip takdir edilen bir zamanda da öte tarafa gideceğiz.

Aslolan çok yaşamak çok uzun yaşamak değil mühim olan unsur çok yaşamayıp az yaşasanız  bile çok yaşamış gibi o zamanın içini doldurmaktır.

Zamana damganızı vuramamışsanız ardınız sıra bir iz bırakmamışsanız bir eser bırakmadan çekip gitmişseniz 100 yıl yaşasanız da nafile.

Herkes dünyaya bir kıtada bir ülkede veya bir şehirde kazada vs.de gelir yaşar ve bir zaman sonra ebedi aleme uğurlanır.

Hiçbir insan sadece kendi için yaşamaz ve yaşadığı topluma karşıda vazife ve vecibeleri vardır. Bu ne demektir? Etrafınıza da fayda sağlamak zorundasınız. İnsanları sevmek insanlara faydalı olmak da size farzdır.

Sadede gelecek olursak ben dünyaya gözümü Van’da açtım çok lüksün olmadığı her şeyin gırla gitmediği çok şeyin bulunmadığı yıllar da her zaman mutlu olduğumu hissettim. Fakir bir aile değildik ama ne hikmetse ben Atatürk İlkokuluna 5 yıl gidip geldim ama sırtımda bir paltom olmadı. Ayağımda bazen şehir çocuğu olduğum halde Cızlevetle okula gidip geldim. Eldivenimizi külahımızı ayağımızdaki çorabı bile çarşıdan almaz annemiz örerdi. Ne beslenmemiz vardı ne suluğumuz.

Bazen dergi parasını bile zar zor bulurduk.Doğan kardeş en güzel çocuk dergisi olduğu halde ben alamazdım alanlardan ödünç alır okurdum. Ne dönerli kerrat cetveli ne de Sabri Duran atlasını bile almak nasip olmadan ilkokulu bitirdim.

Fakat hayatımda ilkokul  anıları hep ayrı bir yerde oldu. Öğretmenlerimi bir baba bir anne gibi telaffuz ederek öyle hissederek okulda saygıdan kusur etmedim. Ben değil herkes de öyleydi.

İşte o özlemle zaman geldi bir anda kendimi yine okulda öğretmenlerle öğrencilerle bir arada buldum. Nasıl mı? Bir gün Hacı Bekir İlkokulunda bir öğretmen hanım efendi benim gazete yazılarımı okumuş Van resimlerini görmüş ve bu vesileyle bana gelerek Ümit bey bir gün okulumuza gelip bizim 4.5.sınıflara anlayacakları idrakleri nispetinde böyle slayt görüntülü bir program yaparsanız çok memnun olurum deyince ben de yok demedim.O güne kadar hiçbir okula böyle bir program yapmaya gitmemiştim ve bir ilk olacaktı. Bu manada eski Van resimlerinden eski Van yaşantısından resimleri bir araya toplayıp bir slayt yaparak ver elini Hacı Bekir İlkokulu.

Öğretmenler öğrenciler merakla iştiyakla yazar nasıl bir şey gibi bir merakla kapıda beni karşıladılar.

İptidaide olsa okul müsamere salonunda tepe göz eşliğinde takriben 2 saate yakın çocuklara konuşarak anlatarak Van’ı anlatım durdum. Çok mutlu oldular program nihayetinde ta kapıya kadar beni uğurladılar.

Benim de hoşuma gitti. Yıllar sonra öğrenci olarak çıktığım okula bu sefer bir yazar olarak gitmek beni çok mutlu etmişti. Büyük saadet duydum bundan dolayı.

Daha sonra Serhat Lisesi, Serhat İlköğretim, Hacı Bekir başta olmak üzere  İki nisan, Birol Emil, Filistin Lisesi, Endüstri Meslek, Atatürk Lisesi, İmam Hatip Liseler, Kız Meslek Lisesi, Rekabet Kurumu, Hüsrevpaşa , TOBB İlkokulu, Eczacılar, Van kulu,Yüzüncü Yıl Üniversitesi  ..İnanın bir çoğu da aklımda değil 1998 den beri ilk orta ve liselere giderek çoğu zaman slaytla olmak kaydıyla o bin bir gece masallarının yaşandığı gibi bir hayat sürdüğümüz o eski Vanı çocuklara ve gençler anlatmak bana çok keyif verdi.

Bundan dolayı çok bahtiyarım neden derseniz! şehrimin çocuklarına Van’ın türkülerinin öykülerini, masallarını, fıkralarını, örf adet ve geleneklerini gidilen yerdeki öğrencinin idrakine uygun şekilde anlattım ve en azından bir çok çocuğumuzun ve gencimizin bilemediği görmediği bir Van’ın tasvirini yapmaya uğraştım.

Bu benim Vana olan bir vefa borcumdu. Bu toprakta yaşamış bu toprakta büyümüş eli ekmeğe yetişmiş bir insan bu topraktan çıkmış bir yazar olarak anlatmaktan hiç yorulmadım.

Bu gün 2022 ye geldik Allah sağlık ve sıhhat verirse yine okullardan davet olursa ben buna icabet etmekten haz duyarım.

İlk okuldan ta ki Üniversiteye kadar çeşitli yaştaki çocuklara ve gençlere Vanı anlatmak inanın çok farklı bir duygu. Bu duyguyu tüm yazar arkadaşlarımın tatmasını arzu ederim.

O eski zamanlarda Van’da yaşamamış olsalar bile onlara o eski Van’ı hatırlatıp onlara anlatmak zaman tüneline dalarak Eski Van’a doğru işte takriben çeyrek asırdır bir yolculuk yapmak Beni çok mutlu etti.

Allah ömür verirse inşallah bu seyahatler devam edecek.

Çocuklarla gençlerle olmak çok güzel bu saadet bana yeter.