İnsanlık ölmedi… Öldürüldü…
Kinyas Kartal
"İnsanlık öldü!" şeklindeki yazıları ne zaman görsem; benden yaşça büyük eski bir arkadaşımın ya da eski bir aile dostumuzun ya da bir iki filmini izleyip sonra hiç ortalarda göremediğim eski bir film yıldızının ölüm ilanını görmüş ya da bir sohbet esnasında haberini almış gibi hissediyorum.. Ve hemen şöyle bir soru geliyor aklıma: "O zaten ölmemiş miydi ya?" Sanki daha önce öldüğünü duymuş gibiyim.. Kim söylemişti acaba öldüğünü? Çocuklardan duyduğuma eminim de.. Hangi çocuktan duydum acaba? Anne Frank mıydı adı? Şu çatı arasındaki Yahudi kız hani.. Yoksa daha mı yakın zamanda duymuştum öldüğünü? Mısırlı Esma olabilir mi? Yok yok hatırladım! Aylan söylemişti.. Gerçi düşündüm de Cizre'de buzlukta bekletilen Cemile'de söylemiş olabilir: "Abi biliyor musun dün akşam insanlık öldürüldü" diye..
Ne zaman "insanlık öldü" deseler, "O zaten ölmemiş miydi ya?" diyorum kendi kendime.. Sonra her defasında yeniden üzülüyorum.. Savaşlar, siyasetçiler, para, petrol ekonomi, bombalar.. Sonra televizyon ekranlarına çıkıp barışın savaştan sonra geleceği umuduyla insanlara umut satanlar bile var.. Bu umutla, insanları savaş bağımlısı yaptılar.. Barış için savaşıyoruz! "Barış mı istiyorsun? önce hak etmelisin! Savaşmalısın!"
Barış diye bir şey yok.. Biten bir savaş yok.. Dünyada akan ilk kandan beri hepimiz kan davalıyız.. Belki o adını bile hiç bilmediğimiz savaşın devamıyız.. Ve işte o ilk savaşta öldürülen uzaktan bir tanıdığımızın adıydı insanlık.. Ne zaman içimiz acısa, bir iç geçirip bir anlığına hatırlamaya çalıştık.. Gerçekten barış istediğimize de emin değilim.. Çünkü atomu parçalamayı beceren adamların, kuantum fiziğiyle uğraşan delikanlıların, uzayda üst kurup orada yaşayan elemanların iş barışmaya geldiğinde beceremediklerine inanmayanlardanım.. Bizden geçti gerçi de, bari savaşınızı çocukların ulaşamayacakları yerde saklayın!
Terörü lanetleyin, Kürtleri Değil
Kürt halkına bugün sırt çevirirseniz, sahip çıkmaksanız, örgütün kucağına itersiniz. Ankara, İstanbul, İzmir’de oturup yorum yapmaya benzemiyor Batman’da, Cizre’de, Yüksekova’da terörle yaşamak. Yapmayın! Teröre kızıp kuruyu yakmayın! İşte o zaman bölünürüz. Bugün yapılmak istenen ülkeyi dipsiz bir kuyuda göstermektir. Paniklettirmektir. Sinirle bir birine düşürmektir. Etmeyin… Hepimizin bir Kürt komşusu var... Eminim hepinizin bir Kürt arkadaşı var… Terör değil, bizi ancak ayrımcılık bölebilir. Barışa, kardeşliğe olan inancınızı yitirmeyin.. Terörü lanetleyin, Kürtleri değil..
