Van nerde?

Hiç bir Vanlı o kara günleri unutmadı, unutmayacak da. 

O günlerde çaresizdik. Çok zor günler geçiriyorduk. Paranın, pulun değersiz olduğu günlerdi. Çaresizliğimiz maddi değil, maneviydi. Türkiye din, dil, ırk gözetmeden Van’a sıcak ellerini uzattı.  Yürekli insanların sıcaklığını hissettik yanı başımızda. Doğal bir afetin yaşandığı,   yaşamın alt üst olduğu o hüzünlü kış günlerinde içimizi ısıtan, duygulandıran ve acılarımızı paylaşan unutulmaz dayanışmalar yaşadık.

2011 Van depremlerinden söz ediyorum.

Dünyanın dört bir tarafından Van’a yardım yağdı.  Elin Japon’u Van için can verdi. İzmir’den Kars'a, Edirne’den Hakkâri’ye, Antalya’dan Trabzon'a bütün Türkiye'nin kardeşlik duygularıyla 75 milyon kardeşimiz Van'ın yardımına koştu. Van'ın nüfusu 75 milyon oldu.  Van’dan giden depremzedeler her yerde kadir kıymet gördü. Neticede Van depreminin enkazından Türkiye'nin kardeşliği çıkmıştı.  

Bugün Soma’da benzer bir acı yaşanıyor.

Soma’da yerin kara ve tozlu derinliklerinde çok büyük bir felaket meydana geldi. Yaşları 25-35 arasında değişen bugün itibariyle 300’e yakın kaybımız var.  Herkes ağlıyor, dua ediyor.

Peki, Allah aşkına Van nerede?

Van neden Soma’da yok?

Bu ne duyarsızlık, bu ne umursamazlık.

Van’ın anlı şanlı meslek odalarına, dinamiklerine, sivil kuruluşlarına, her konuda ahkam kesenlerine eleştirim, sitemim var. Kusura bakmayın, ama Soma faciasında sınıfta kaldınız. Van'a yakışan yürekliliği, tez canlılığı, toplumsal sorumluluğu ve duyarlılığı gerektiği ölçüde gösteremediniz. Soma sınavından çakıldınız. Hani biz 2011 depreminden gerekli insanlık dersleri almıştık. Hani biz acının, gözyaşının, felaketin olduğu her yerde en önde olacaktık. Olmadı ama hiç olmadı.

Van’a yakışmadı.

Bundan Van halkı adına sizler sorumlusunuz?

Türkiye’yi mateme boğan facia üzerine Van’ın kurum- kuruluş,  meslek odaları,   siyasi partiler,  sivil toplum kuruluşu olarak başsağlığı mesajı yayınladınız.  Soma’da yaşanan acıya ortak olduğunuzu belirterek üzüntünüzü dile getirdiniz.   Bazı mesajların son satırlarına da “  Her tülü yardıma hazırız”, “   Gereken yardım ve desteğe hazırız”, “ İhtiyaç duyulduğunda yardıma hazırız” gibi ifadeler ekleyerek Soma’dan açık davet beklediniz.  Acılara, feryada daha duyarlı olması beklenen Van’a bu duruş hiç yakışmadı. İhtiyaç duyulması halinde değil ihtiyaç duyulsun veya duyulmasın Van Soma’da olmalıydı/olmalıdır.

Beyler, Soma’da devlet ve gönüllü arama-kurtarma ekipleri, yardım kuruluşları yapacaklarını zaten yapıyor. Ama orada Van olarak size, bize, hepimize düşen görev var. Van, sivil kuruluşlarının öncülüğünde organize bir grupla Soma’da varlığını göstermelidir.  

Bu acıdan daha büyük acı olabilir mi?

Soma'dan "  Lütfen buyurun gelin insanlığınızı gösterin"   teklifi bekliyorsanız daha çok beklersiniz. Vefamızı, kardeşliğimizi, insani sorumluluğumuzu bugün göstermeyeceksek ne zaman göstereceğiz? Van'ın yardımlaşma, paylaşma ile ilgili çok güzel bir deyimi var:  “ Kuru kuru kurbanım olum” demekle acılar paylaşılmıyor.  Beyler, laflarla, cilalı sözlerle,  kuru mesajlarla kardeşlik hiç pekişmiyor. Kardeşlik fedakârlık, yürek, paylaşma, kucaklaşma, ortak duygu işidir. Kardeşim diyorsanız zor günler geçiren diğere kardeşlerinizden susayana su, aç kalana yemek, elini uzatana el,  yüreği yanana yürek, cenazesi kalkanın tabutunun altına girerek omuz verip bütün ruhunuzla, bedeninizle “ben varım”  diyeceksiniz.

Ha, sizin vicdanınız, imanınız “ yaptıklarımız oldu”  diyorsa ona da sözümüz yok.

İsyan ediyorum.

Diyorum ki;  “ İnsanlığın abidesi yürekli Van, sen bu değilsin!”

Gelin ele ele vererek bu eksiliğimizi, bu ayıbımızı hep birlikte giderelim. Bugünden tezi yok. Van'ın meslek odaları sivil toplum kuruluşları, ekonomi konseyi adı sanı her neyse bütün oluşumları bir araya gelerek ortak organizasyonla Soma’ya güçlü, ama içi dolu bir çıkarma yapalım.

Soma’da neler yapacağınızı hala  bilemiyorsanız, bir şeyler yapabilmek için etrafınıza, ona buna bakınıyorsanız siz bu işi yapamazsınız. Onu da söyleyeyim.

Yapmayın. Ayıptır, günahtır.

Ölüm kokan maden ocaklarının başına koşun ve bir köşede gözyaşı dökün, kardeşliğinizi insanlığınızı gösterin. Gidin babası maden ocağında hayatını kaybeden yetim bir Somalı çocuğun başını okşayın. Gidin evladına, babasına, kardeşine, eşine gözyaşı döken insanların omzuna sıcak elinizi koyun, “ biz varız” diyin ve iki cümleyle başsağlığı dileyin.  Gidin “ Sizin için ağlayan Vanlı kardeşlerinizin selamlarını, dualarını, yüreklerini getirdik” diyin.  Gidin Soma’ya dal olun, kanayan yaraya merhem olun. Gidin Soma’ya Van'ın vefasını, kadirşinaslığını, duygudaşlığını götürün. Gidin somaya hayatını kaybeden bir maden işçisinin mezarına bir avuç toprak atın, Fatiha okuyun.  Soma’da Van’ın zengin gönül sofrasını kurun.

Van Ticaret ve Sanayi Odası Başkanı Necdet Takva bu görev başta size ve diğer odalara düşer.

Dün sabah gazeteye gelirken ara sokaklarda Vanlı esnaflar kürsülerini dükkânların önüne atmış, ğereklenerek (Serin günlerde insanların özellikle duvar diplerinde sırtını güneşe dönerek ısınması) sohbet ediyorlardı.  Kahvaltıcılar sokağına vardığımda Van’ın yerel yemek ustası ve lezzet markası Hacı Şeref Şahin ağabeyimiz oturduğu kahvede çay içmeye davet etti. Oturduk. Daha sohbetin koca çınar gözlerinden yaşlar süzülerek  “ Soma’da yaşanan ölümler yüreğimizi dağladı. Ekmek kavgası uğruna ölen işçi kardeşlerimize iki gündür ağlıyorum, üzülüyorum ve düşündükçe rahat yemek yiyemiyorum. Onlar için yalnızca dua edebiliyorum. Anaların eşlerin, çocukların, yakınlarının feryadı yüreğimizi parçalıyor. Biz de bu acıyı depremde yaşadık. Van’ın meslek odalarının başkanlarına ve il müftümüze benim sesimi duyurun. Hemen bir yardım kampanyası başlatalım. Soma’da hayatını kaybeden kardeşlerimize maddi destek olalım, kardeşliğimizi somut olarak gösterelim. İnsanlık görevimizi yapalım. Vanlı bir esnaf olarak yardımsever Van halkının kampanyaya çok büyük destek vereceğine, duyarlılık göstereceğine inanıyorum. Van derhal harekete geçmelidir “ dedi.

Vanlı esnafımız bizim gibi düşünüyor. Bende size sesleniyorum. Ya gidin, ya da gidin.