Minnettarız sizlere
Emine Aktaş
Akıl sahibi bir varlık olarak İnsanların vefa noktasında çok zayıf kaldıklarını hele hele bu son süreçte kadir kıymetin iyice bilinmez bir yola girdiğini görmekteyiz. Okulun ilk merkezi olan aile ile gözlerimizi açar, bir ağacın ekilmesi gibi birçok noktayı bu yapıda öğreniriz. Sonra Ağacın filizlenmesi gibi öğrendiklerimizin ilk semerelerini yine burada alır ve var olan bütün duyguları bu çatı altında yaşarız. Hayatımızın ikinci önemli basamağı olan okulla tanışmamız çok erken bir vakitte olur ve ikinci evimizin ikinci anne babasıyla okulda tanışmış oluruz. Hiç bilmememize, tanımamamıza rağmen sanki o bizleri yıllardır tanıyormuş gibi bizi bağrına basar ve bizlere kol kanat germek için mücadele eder. Ancak bu kadar fedakarlığa baş koymuş ve eğitim-öğretim sürecinin baş aktörü olan öğretmenlerimize karşı son zamanlarda bir değersizleştirme süreci yaşanmakta ve öğretmenlik müessesesi yıpratılmaya çalışılmaktadır. Bu itibarsızlaştırma çabalarına rağmen diyoruz ki bizim için mücadele edip, duvar gibi arkamızda dura Ey Öğretmenlerimiz! Minnettarız sizlere…
Annenizden, babanızdan, tüm sevdiklerinizden uzak kalmayı göze alarak; memleketin en ücra köşesinde bizlerin ve diğer ücra köşesindeki arkadaşlarımızın yani en doğusundan en batısına kadar elimizden tutarak memlekete faydalı evlat yetişelim anlayışıyla çalıştınız, çalışıyorsunuz. Öyle bir sevdiniz ki bizleri, kalplerimizi sevginizle kuşattınız. Kimi zaman annemiz oldunuz, kimi zaman korkumuzu yenmemiz için bizleri bağrınıza basıp, yüreğimizde yüreğinizi htirerek babamız oldunuz.
Siz ki kalbimize geleceğin tohumlarının atıldığı, o tohumların yeşermesi için bütün vaktinizi harcadığınız ve bizlerin ikinci yuvası olan okulda en sağlam temellerle yetiştirdiğiniz ikinci anne ve babamızsınız.
Okula ilk başladığımızda yıllardır yanı başımızda olan anne ve babamızdan ayrılışımızın verdiği buruklukla ve yalnız kalmanın verdiği korkuyla sınıfın en arkasında köşeye geçmiş, tek başına etrafa yaş dolu gözlerle bakarken karşıdan anne sıcaklığını htiren gülüşünüzle bizlere doğru ilerlemenizle ve tüm samimiyetinizle, yüreğinizin merhametiyle yoğrulmuş elinizin sıcaklığıyla gözümüzden akan yaşı sildiğiniz için, Minnettarız sizlere…
Siz ki zorlandığımız bir derste ya da bir konuda bunu yapmıyorsunuz yerine siz bunu en güzel şekilde başarabilirsiniz diyen, yanlış yaptığımızda hatamızı hoş görerek bir anne şefkatiyle bize kucak açansınız. Derste yaşadığımız zorlukları bize yansıtmadan her zamankinden daha güzel manevralarla bizlere zoru kolaylaştırdığınız için, minnettarız sizlere…
Kimi zaman dostumuz oldunuz en çıkmaz anımızda. Hayatın hengamesinde ve yoğunluğunda yaşadığımız sıkıntılara ve acılara ortak oldunuz. Babamızın sıcaklığını, annemizin merhametini, ablamızın sevgisini abimizin koruyuculuğunu üstlendiğiniz için, minnettarız sizlere…
Okulumuzda bacası olmadığı için uğraş vererek tüttürdüğünüz bacayla, üşümememiz için sevginizle bizleri sarmalamanızla tanıdık sizleri. Yani siz kendinizden evvel benim için, Hicran için, Saliha için Ali için bir başkası için var oldunuz hep... Zamanla hayata atılmamızda rehberimiz, çıkmazlarda yol gösterenimiz, Tecrübelerinizle yolumuz, bilgilerinizle ışığımız oldunuz. Gecenizi gündüzünüze katarak, yediğinizden içtiğinizden bizlere pay ederek en anlamlı ve ölümsüz mesleğe renk kattığınız için, minnettarız bizlere…
