Birlikte hep beraber
Emine Aktaş
Birlik; bir arada olma, birleşme, bir bütün oluşturma durumu, bütünlük demektir.
Beraberlik; baş başa kalma durumu, bir arada, beraberce, hep beraber, yanında beraberinde demektir.
Birlik ve beraberlik ise; halkın halkla bütünleşerek sevgi ve saygı çerçevesinde karşı taraftan hiçbir beklenti içinde olmadan kendi özgür iradesiyle bütünleşip, milli birliği sağlamasıdır. İnsanların bir olup güçlenmesidir.
Belki hiçbir şey birbirine bu kadar yakışmamıştı birlik ve beraberlik gibi. Belki hiçbir şey bu kadar anlam kazanmamıştı birlik ve beraberlik gibi birlikte olunca. Belki hiçbir şey bu hayata bu kadar konu olmamıştı yol gösterecek kadar, tecrübe edinilecek kadar, geçmişten geleceğe tohum olacak kadar. O tohumlar ki;
'Birlikten kuvvet doğar.
Tek kanatla kuş uçmaz.
Tek taşla duvar olmaz.
Bir elin nesi var, iki elin sesi var. 'daha niceleri ihtiyaçlar neticesinde ortaya çıkıp, yalnızken sadece renk olan ama bir araya gelince en meşakatli günlerde tam da gökkuşağındaki renklerin bir araya gelmesi gibi en güzel şeylerin birlikte olduğunu, en anlam kazanan şeylerin beraberce yapıldığı hissini vermesidir.
Yaşamak için sadece karbondioksiti vermemiz yetmeyeceği gibi sadece oksijeni almamızda yetmezken ikisi beraber yaşatır bizi, geleceğe taşır bizi. Yeri gelir komşumuza ihtiyacımızın hiç olmadığını düşündüğümüz vakit bir bakmışız yanı başımızda sıcacık bir gülümseme ile bize varlığını htiren, o an ruh halimizi daha da anlamlaştıracak bir merhabasıyla sayfalarca yazı yazabileceğimiz mutluluğumuz olur.
Öyle bir an olur ki etrafımızda kimsenin olmadığını düşünürüz acımızı içten içe yaşarken. Biz acımızı yaşarken bir bakmışız karşıdan samimiyet kokan, etrafa güzellikler saçan minik çocuğun kahkahasıyla acımızın bütünleşmesi sonucu yüreğimizde kıpırtı olur. Yüreğimizin bir yerinde, yüreğimizin bir köşesinde kalmış o kıpırtı bizim acımız ve çocuğun kahkahasının bir olması sonucu anlam kazandı belki de. Acımıza kahkahasıyla karşılık verdiği için, o kahkahanın içtenliğiyle acımızı unuttuk. Çünkü orda biz ve çocuk, acımız ve kahkaha, üzüntü ve sevinç bir oldu. Çünkü orda duygularımız ayrı ayrı iken bir olduk, beraber olduk. Sevincin, mutluluğun, naifliğin, umudun beraberliğini yaşadık.
