Azmi İlvan

Kader mi, Tercih mi?

Azmi İlvan

Hayatımızı yönlendirmek bizim elimizdemi değil mi anlamak zor. Yaşam denen olgu da  sokak aralarına saparız, ama hedef Ana caddedir..!

Sokak; Mütevazi yaşam.

Ana Cadde;  Elitistler. (kendini toplumdan ve toplumun zevklerinden izole ederek daha seçkin zevkleri olan ya da öyleymiş gibi gösteren insanlar)

Ben şuna inanırım, her ara sokak bir yerde Ana caddeye çıkıyor, çıkıyorda kalmakla gitmek Kader mi, Tercih mi?

Sokak aralarında dolaşırken mümkün olduğunca en kısa yoldan ulaşmak isteriz. Ana cadde güzeldir, Işıl ışıldır, önünde takılıp düşeceğin çukur yoktur, her istediğine ulaşmak kolaydır. Yürürken keyfini çıkarırız. Süslü vitrinler çeker insanı içine. Eğlenceli gelir hep burda olayım der insan.

Ammaa;

Göründüğü gibi değildir çoğunluk da, Hani derler ya içi beni dışı seni yakar, Dışarıdan çok cazip gelir güzel olduğunu düşünürüz, içine girince öyle sorunlar ile karşılaşırız ki, o yoldan kaçmak istersiniz bir müddet sonra..!

İnsanın aradığı Sağlıktır, Huzurdur Aşktır. Bunları ana caddede bulamazsınız.

Ara sokaklar öyle mi?

Asvalt yol yoktur taşlıktır topraktır, süslü vitrinler yerine duvarlarla çevrili evler bahçeler vardır. Belki her istediğine ulaşamazsın ama huzur vardır, samimiyet vardır, güven vardır ve Aşk vardır. O duvarların arkasında Mutluluk vardır.

İşte yaşam dediğimiz olguda bu. Tercihleri bizler mi yapıyoruz yoksa bir güç mü bizi yönlendiriyor.

Eğitim, İş hayatı, Evlilik, Akraba ,Arkadaş  bizim tercihimiz mi?  Hastalık, kaza, şans , sağlık ve aşk kader mi?

Ömür denen zaman dilimin de yaşadıklarımızın ne kadarı İrademiz(tercihimiz), ne kadarı kader (alın yazısı). Bizim gibi toplumlarda  Çevre baskısı hayatımızı yönlendiriyor.  Gelenek Görenek Toplum Ahlâk'ı ve değer yargıları bize yol gösterirken, bazen bunları aşıp kendi  yolumuzu kendimiz seçeriz.

Dünyaya geldiğimiz Coğrafya Kaderimiz, Hayatımıza yön vermemiz ise tercihimizdir. Tercihler doğru veya yanlış olabilir. Önemli olan yanlışı fark edip yanlıştan dönebilmektir.

Yani, Keşkeler o kadar çok ki hayatımızda. Bazen tanıdıklarımızın içersinde nadiren de olsa ''Keşkelerim hiç olmadı'' diyenler oluyor. Buna inanmamı beklemeyin,  mümkün değil.

Bugün benim de bir keşkem oldu. İnsan sanıp merhaba demek istedim,  aldığım tepki nedeniyle Keşke demeseydim diye düşündüm. Ama hatır ve gönül öyle güçlü bir duygu ki, değersizlere bile değer vermek zorunda kalıyoruz işte.

Yaşam aslında hiç de karmaşık değil, onu karmaşık hale getiren biz insanlarız. İsteklerimiz, egolarımız, hırslarımız, kinlerimiz, sevgilerimiz, aşklarımız. Bunları zorlaştıran bizleriz.

Şehir de yaşayan biriyle, doğa da yaşayan biri arasında çok fark vardır. Şehrin bize kattıklarıyla, bizden götürdüklerine bakarsak, en belirgin olanı sağlık ve huzur. Doğa ise kucak açar, huzur ve sağlık verir bir de yanına aşk'ı verdimi değme gitsin.

Çünkü Sevmek ve Sevilmek dünyanın en güzel duygusudur, Yaşam kaynağıdır.  Bazen acı verse de yine de insanı insan yapan en müthiş duygudur.

Bu kadar lakırdıdan sonra geleceğim nokta, bu Müthiş duyguları yaşamamız ve gittiğimiz yollar Kader mi (alın yazısımı)? Yoksa  İrade mi (tercihler mi) ? Canlar.

Aze...

Yazarın Diğer Yazıları