Yaşadıkça yaşam bize her yönünü gösteriyor. Milyarlar yaşındaki dünyamız, yaşlı neler gördü, neler geçirdi, nelere şahit oldu, kim bilir?
Bazen düşünüyorum acaba dünya mı yaşlandı, yoksa biz mi?
Genç, dinamik yorulmayan, gülümseyen, çok çalışan, yardım sever insanlık ne oldu da bu duruma geldi acaba?
Dünya yaşlandı diye mi?
İnsanlık yaşlandı diye mi?
Nerede gerçek insanlar, nereye gitti insanlık?
Kalpler kırılıyor…
İnsanlar hasta oluyor…
Savaşlar çoğalıyor…
Doğal felaketler artıyor…
İnsanlık yok oluyor…
Yinede kimsenin umurunda değil…
Kimileri küçük, çirkin hesaplar peşinde.
Kimi ise bilerek kimseyi dinlemeden vahşice yok ediyor masumları.
Birileri bile bile haksızlık yapıyor.
Kimi eziyor muhtaçları.
Kimi yok vuruyor, kırıyor, yaralıyor, yok ediyor insanlığı.
Birileri sanki öbür tarafa götürecek çaldığı paraları.
Kimileri kavga ediyor.
Birileri ahkam kesiyor.
Her şeyin sahtesinin üretildiği bu dünyada insanlıkta sahte oldu.
Kimi günü kurtarma peşinde.
Birileri aç karnını doyurma çabasında.
Zaman acımasız, insanlar nankör.
İnsanlar yok ortalıkta. İnsancıklar kaldı geride.
İşte her şeye şahit olan dünya bunları göre göre yaşlandı.
İnsanlık yaşlanmadı.
Yaşlanmak bile eskidendi.
Hormon yedik, grip olduk, hasta olduk, göremedik yaşlılığı.
Savaş çıkardık, bomba attık, katlettik, infaz ettik göremedik yaşlılığı.
Boğduk, astık, kestik, arabayla ezdik göremedik yaşlılığı.
Doğayı da harcadık, deprem yaşadık, selde gittik, göremedik yaşlılığı.
İşte her şeye şahit olan dünya bunları göre göre yaşlandı.
İnsanlık yaşlanmadı.
Yaşlanmak bile eskidendi.
Zavallı dünya, ta derinliklerinde ne acılar ve ne gözyaşlarını saklıyor. Kapanmaz yaraları, umulmaz çareli dertleri barındırıyor. Bir ah! Çekse en derinden, kim bilir beklide Kıyamet kopacak, insanlar dünyayla birlikte yok olup, başka bir yaşama gözlerini açacak.
Milyonlar yaşındaki genç dünyamızı daha fazla kızdırmadan, yormadan, kıyametler koparmadan, insanlığın gereğini yapmalıyız.
İnsanlarla, insanca yaşamalıyız.
Sevgi, saygı, hoşgörü…
Bu dünya bizim evimiz, onu korumak, ona bakmak, onu güzelleştirmek bizim görevimiz. Çöp ev misali, çöp dünya bırakmayalım mirasçılarımıza. Geleceğimizi yok etmeden insanlık adına gereğinin yapılmasını gönülden istiyorum. Senin için, benim için, çocuklarımız için, torunlarımız için, yaşanılası dünyamız için…
Sevgiyle ilerleyin….
Bakmadan Geçme
