BİZ SESİMİZİ KİMSEYE DUYURAMIYORDUK

Van’da 23 Ekim 2011'de meydana gelen 7,2 büyüklüğündeki depremde enkaz altından 4 saat sonra sağ çıkarılan Rıdvan Aksan, o günü unutmanın mümkün olmadığını söyledi.

Van’da 23 Ekim 2011'de meydana gelen 7,2 büyüklüğündeki depremde enkaz altından 4 saat sonra sağ çıkarılan Rıdvan Aksan, o günü unutmanın mümkün olmadığını söyledi.
Van ve Erciş ilçesinde meydana gelen 7,2 büyüklüğündeki depremde 604 kişi hayatını kaybederken, çok sayıda da vatandaş yaralanmıştı. Deprem sırasında arkadaşları ile kahvehanede bulunan Rıdvan Askan, öğle saatlerinde arkadaşları ile oturdukları sıra büyük bir sarsıntının meydana geldiğini anlattı. Kaçmaya çalıştıkları sırada yıkılan binanın enkazının altında kaldıklarını ifade eden Askan, “Enkaz altında 4-5 saat bekledik. O sıra enkazda bayağı toz vardı. Nefes almakta bayağı zorluk çekiyorduk. Sıkışmıştık. Dizlerimiz, ellerimiz ve burnumuz kırılmıştı. Arka tarafta yaklaşık 4-5 kişi daha vardı. Onlar da vefat etmişti. Yanımızda amcam ve arka tarafımda da ağabeyim vardı. Onlarla konuşuyorduk. 'Bizi kurtaracaklar mı? Bina daha da çökecek mi?' diye düşünüyorduk” dedi.

“DIŞARIDAN SESLER GELİYORDU, BİZİM SESİMİZ ONLARA GİTMİYORDU”
Karşı markette çalışan diğer ağabeyinin enkaz alanına geldiğini ifade eden Aksan, “Dışarıdan sesler geliyordu, bizim sesimiz onlara gitmiyordu. Dışarıda büyük bir kalabalık vardı. Karşı binanın da sallantı halinde olmasından dolayı yıkılan binaya o anda kimse yaklaşamıyordu. Ortalık biraz daha durulduktan sonra yıkılan binaya gelerek bizi çıkarmayı başardılar” dedi.
Enkaz altında 4-5 saat kalmanın çok korkutucu olduğunu ifade eden Askan, “Yaşadığın o korku ile enkazdan çıktığın zaman da bayağı seviniyorsun. Enkaz altında iken zaten ölümle burun burunasın. O anda kendinden çok, aileni, nişanlını, eşini ve dostunu merak ediyorsun. Tabii ki sen içeridesin. Dışarıda ne olup bittiğini görmüyorsun. Bunları da görmeyince de çok meraktasın. Uzun uğraşlar sonucu yaralı olarak enkazdan çıkarıldıktan sonra hastaneye götürüldük” şeklinde konuştu.
Enkaz altında kaldıkları süre karanlıktan dolayı kimseyi görmediklerini ifade eden Aksan, “Arka tarafımda Fatih diye bir arkadaşım vardı. O deprem sırasında vefat etti. Ayağı sıkışmıştı. Çok bağırıyordu. Onun yanında da amcamın oğlu Kahraman vardı. Fatih’e soruyordum, 'Kahraman orada mı?' diye, o da, 'Ses yok' diyordu. Biz o gün kurtarıldık. Fatih ise 3-4 gün sonra enkazdan ölü olarak çıkarılmıştı” şeklinde konuştu.

Bakmadan Geçme