Vana gelin oldu (2)

Beni ablam hiç ummadığı bir anda karşısında görünce attığı çığlıklar kırk yıldır kulağımdan silinmedi. O gün den sonra ablamla el ele vererek günlerce memleket hasreti giderdik. Bu arada eniştemin akrabaları boş durmuyor bizleri her gün misafir olarak ağırlıyorlardı. Ben daha önce dediğim gibi Vanlıların ne kadar misafir perver olduklarını yakinen görmüştüm. Böylece bütün yazı Van gölünün kenarında ve Akdamar adasında tatil yaparak geçirdik. Benim için en güzel anılardan biriside Akdamar adasını ziyaret etmek olmuştu. Sabah kahvaltıdan sonra minibüslere binerek Edremit ilçesine geldik. Buradan adaya sefer yapan motorlu kayıklara binerek denize açıldık. O gün adayı ziyaret etmek için gelen bir turist kafilesi de tesadüfen bizim kayığa denk gelmişti. Kendi aralarında güle eğlene şarkılar söyleyerek yola devam ediyorlardı. Yalnız deniz aracında kısa şortlarla sere serpe oturmaları eniştemi rahatsız etmiş kendi kendine söylenmeye başlamıştı. Bizim kadınlar ayakta durmakta zorlanıyorlar diğer taraftan turistlerin lakayt tavırları can sıkıcı bir hâl alıyordu. Biraz sonra eniştemin herkesin duyabileceği şekilde tepki göstermesi herkesin gülümsemesine yol açmıştı.

Tercümana dönerek;

--"Vıle baboş hani Avrupalılar sözde medenidi. Neye kalkıp ta bizim garilara yer ver miller." Bu durumu şaşkınlıkla izleyen tercüman telaşla geldi.

--"Aman beyefendi lütfen sakin olun bunlar turist, memleketimizi gezmeye gelmişler. Hepimizin gayesi turizme katkıda bulunmak olmalı. Sizde bize yardımcı olacağınız yerde gereksiz yere abartılı bir şekilde tepki veriyorsunuz."

Eniştem:

--" Vıle haci geç şinndiğ bunlari. Bah hele adamın bacağında tumanı yok galdi memlekete döviz bıraha." O gün Akdamar adasında piknik yaparak muhteşem güzelliklerine şahit olduk. Her yer cam gibi berrak ve tadına doyulmazdı.

Artık mevsimler güze döndüğü için öğrenciler okul hazırlığına başlamış herkesi tatlı bir telaş almıştı. Ben Kayseri'ye dönmek için müsaade isteyince göndermek istemediler.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ