Mavi Şehrin Kalemleri

PAYLAŞ

29.10.2025 11:31
Güncelleme: 29.10.2025 11:31

Vansesi Gazetesi

TAKİP ET

BAYRAMDIR BUGÜN

ERTUĞRUL AKBAL

ÇİLEKEŞ OZAN

Vatanım bayrağım vazgeçilmezim

Milletim Devletim bağımsızlığım

Toprağım ekmeğim vazgeçilmezim

Cumhuriyet günüm bayramdır bugün

Ta Çanakkale'den atıldı temel

Güneş oldu doğdu Mustafa Kemal

Karanlık gecede parlak bir Ceml

Yenilmedi Ordum bayramdır bugün

Doğuda Ermeni kol gezdi durdu

Batıda Yunanlar ordular kurdu

İngiliz Fransız işgalci ordu

Vatan toprağında bayramdır bugün

Ana baba bacı çocuk vuruldu

Evler yurtlar köyler yele savruldu

Düşman ortamızda yerini buldu

Şehitler yurdunda bayramdır bugün

Olmazdı dur demek gerekti buna

Yürek dayanmadı çirkin oyuna

Koca yiğit çıktı Vatan yoluna

Atadan armağan bayramdır bugün

Afyon Dumlupınar bastılar dize

Düşmanı alt etti döktü denize

Kalanları koydu derin dehlize

Hürriyeti sundu bayramdır bugün

Doğuyu Batıyı Anadoluyu

Düşmandan kurtardı şanlı orduyu

Aktı Ülkemizde barışın suyu

Huzurlu yat Halkım bayramdır bugün

Kemal Atatürk'üm biz minnettarız

Mehmetcikle birlik bizler hep varız

Bu Cumhuriyet'e sevdalı yrız

Yirmi dokuz Ekim bayramdır bugün

Cumhuriyet günüm kutlu'dur bugün

Bayraklar asılsın olsun hep düğün

Haydi Milletim sen bayramla öğün

Ay yıldızla dolsun bayramdır bugün.

CUMHURİYET

AYŞEGÜL GÖK

Nazlı nazlı dalgalanan

Bayrağımın bağımsızlığının adıdır

Cumhuriyet.

Ezan-ı Muhammedi'nin

Göğsümüzdeki imanı okşayışının adıdır

Cumhuriyet.

Bir askerin her sabah iştimasında

Gönlündeki vatan aşkının adıdır

Cumhuriyet.

Bir öğretmenin tahta başında,

Genç beyinlere tuttuğu ışığın adıdır

Cumhuriyet.

Bir doktorun şifa dağıtırken

Yüreğinde hissettiği gururun adıdır

Cumhuriyet.

Bir hakimin kararında

Adaletin vücut buluşunun adıdır

Cumhuriyet.

Bir mühendisin inşa ettiği

Her yapıda hissedilen güvenin adıdır

Cumhuriyet.

Bir kız çocuğunun

Okuma hakkı elinden alınmadan,

Seçme ve seçilme hakkıyla

Baş tacı edilmesinin adıdır

Cumhuriyet.

Bir fabrika işçisinin emeğinin

Vakur duruşundaki onurun adıdır,

Cumhuriyet.

Bir çiftçinin alınteri ile yoğrulan

Hasadındaki bereketin adıdır

Cumhuriyet.

23 Nisanlarda gülen her çocuğun

Geleceği inşa etmesinin adıdır

Cumhuriyet.

19 Mayıslarda,

Her Türk gencinin Atasına verdiği sözün adıdır

Cumhuriyet.

10 Kasımlarda Anıtkabir'de

Her Türk ferdinin tuttuğu yemin,

Döktüğü yaşın adıdır

Cumhuriyet.

Cennet ülkemin her köşesinde

29 Ekimlerde yeniden doğuşunun adıdır

Cumhuriyet.

28.10.2025

SONBAHARIN HATIRA DEFTERİ

HALE AŞKIN

Hayat, mevsimler gibi döngülerle örülüdür; doğar, büyür, solar ve yeniden doğar. Her mevsim kendi hikyesini fısıldarken, bazıları ruhumuza daha derin dokunur. Sonbahar, işte öyle bir mevsimdir. Ne tam bir veda ne de tam bir başlangıçtır; tam tersine, arada kalan o kırılgan, o hüzünlü anların saklandığı gizli bir hatıra defteridir.

Bu defterin sayfalarını açtığımızda, geçmişle gelecek arasında bir köprü kurarız; kırılan umutları, solan hayalleri, henüz tamamlanmamış düşleri… Sonbaharın hatıra defteri, yaşamın en ince ayrıntılarına, en kırılgan duygularına ayna tutar.

Sonbahar, hayatın yorgun bir nefesi gibi gelir; hem vedadır, hem bekleyiş… Sararan yapraklar, kopup düşerken dallardan, sanki her biri bir anıyı toprağa bırakır. Tozlu sayfalar gibi zamanın içinde sararmış hatıralar... Ve biz, o yaprakların arasında yürürken, sanki geçmişin izlerini süreriz usul usul.

Sonbahar, sadece doğanın değil, ruhun da bir mevsimidir. Yazın cıvıltısıyla dolu neşeden yavaşça sıyrılıp, sessizliğin içine çekilir insan. Dışarıda ağaçlar birer birer çıplak kalırken, iç dünyamızda yapraklar gibi kopan umutlar, dökülen hayaller olur. O an fark ederiz ki, her kopuş aslında bir ayrılıktır; her sararmış yaprak, geçmişin bir parçasıdır ki onu geride bırakmak gerekir.

Ama sonbahar aynı zamanda bir bekleyiştir; kışı karşılamaya hazırlanan toprağın sabrı gibi, insanın kalbindeki kırgınlıkları ve acıları sindirmesidir. Düşünceler birikip, ruhun derinliklerinde sessiz bir fırtına kopar. Gözler bulanır, eller titrer ama ses çıkarılmaz. Çünkü bilirsin ki, en derin acılar suskunlukla, hatta bazen yalnızlıkla iyileşir.

Her sonbahar, içimizde yarım kalan hikyelerin, söylenmemiş sözlerin ve gizlenmiş duyguların ağır yükünü taşır. O sararmış yaprakların arasında, gözyaşlarımızı saklar, kalbimizin kırık dökük parçalarını toplarız. Belki de en çok bu yüzden severiz sonbaharı; çünkü o, her şeyi olduğu gibi kabul eden, yargılamayan, sadece yaşayan bir dosttur.

Bir sonbahar akşamı düşün; gökyüzü, hüznün ve umudun mavisi arasında incecik bir çizgi çeker. Hafifçe esen rüzgrda, o toprak kokusu; geçmişten kalan ne varsa hatırlatır. Eski dostların sesi, kaybedilen sevgililerin adı, bitmemiş düşlerin hayali... Hepsi bir anda sarar insanı, yüreğin daralır ama yine de gözlerin dolmaz, çünkü artık biliyorsun; her son, yeni bir başlangıçtır.

Ve bizler, bu sonbaharın yaprakları gibi, dökülürüz hayatın rüzgrında; kırılır, yorulur, ama her defasında yeniden filizlenmek için sessizce bekleriz. O yüzden sonbaharın hatıra defteri, sadece bir mevsim anısı değil; yaşamın kendisidir aslında. Kırılganlıklarımızın, umutlarımızın, hüzünlerimizin ve cesaretimizin aynasıdır.

Sonbahar, öğretir insana; her düşüşün ardından yeniden kalkmayı, her bitişte yeni bir yol açmayı, en karanlık anlarda bile ışık aramayı… Hatırlatır ki, biz de yapraklar gibi dökülürüz, ama mutlaka bir gün yeniden yeşeririz.

Ve böylece, her sonbahar sayfasında, yaşanmışlıklarımızın, özlemlerimizin, kederlerimizin ve hayallerimizin hikyesi yazılır. O sayfalar bizim hayat defterimizdir; bazen hüzünlü, bazen umutlu, ama her daim gerçek… Ve biz, o defteri açtığımızda, kendimizi buluruz yeniden; kırık ama bütün, eksik ama güçlü.

Sonbaharın hatıra defteri, yaşamın en naif ve en derin notalarını taşır. Her sayfası, ruhumuzun en gizli köşelerine dokunan bir melodi gibidir; bazen sessiz ve hüzünlü, bazen umut dolu ve direngen.

Sonbaharın yaprakları gibi düşerken, her birimiz hayatın kırılgan ve geçici yanını öğreniriz. O düşüşte saklıdır aslında hayatın en büyük sırrı: Kırılmak, solmak, kaybolmak… Ama asla yok olmamak. Çünkü düşerken bile toprakla buluşan o yapraklar, yeni hayatların, yeni umutların tohumlarını taşır içinde. Biz de öyleyiz; her kaybımızda, her vedamızda, her hüzün anımızda yeniden filizlenmek için saklı bir güç taşırız. Sonbaharın sessiz hatıra defteri, bize bunu hatırlatır: Yaşam, en karanlık anlarda bile yeniden doğar. Ve en derin kırıklıklarımızda bile, umut her zaman yeşerir. Bizler, o yapraklar kadar kırılgan, o toprak kadar güçlüyüz.

5 Ekim 2025 İstanbul

BÖYLE KABUL ET

ERCİŞLİ RAİF ARAS

Mektuplar gönderip durma gelemem,

Perişan haldeyim; böyle kabul et.

Herkesin yüreği nasıl bilemem,

Perişan haldeyim; böyle kabul et.

Mektuplar gönderip durma peşpeşe,

Severken kendimi attım ateşe,

Sanma ki kaçarım aya güneşe,

Perişan haldeyim; böyle kabul et.

Mektuplar gönderip durma boşuna,

Parmağın değmedi düşen yaşıma,

Kimseler gelmiyor sokak başına,

Perişan haldeyim; böyle kabul et.

Mektuplar gönderip durma zamansız,

Yıllarca aşkına kaldım gümansız,

Ercişli sevmişti hemde yalansız,

Perişan haldeyim; böyle kabul et.

25.08.2025

SUS YÜREĞİM ANLATMA

İBRAHİM ŞAŞMA

Derdini yüklediğin ağaçların kökü yok

Bir mühür vur ağzına, sansınlar ki yükü yok

Koca cihanda hiç mi, gönüllerin akı yok