Birçok şeyden vazgeçtim ben
İnancım kalmadı insanlara
Kıymetimin bilinmediğini anladığım zaman yıprandım.
Hem de çok yıprandım.
Gücüm yettiğine direnip
Yetmediğini olduğu gibi kabul ettim
Ben bir tek kendime yaslandım
Her seferinde kendime...
Zordu bu yol uzundu
Dünya artık benim için uyandığımda başlayan kötü bir rüyaydı.
İnsan böyle zamanlarda ne hissetmeliydi?
Bazı duyguların tarifini kelimelerle anlatamazsın
Emek ve ziya olmuş onca zaman
Zaman çok acımasızdı.
Ben iyi niyetimin bedelini
Er ya da geç ödemişimdir.
Elimden gelse
Yeryüzündeki tüm dertlerden uzak bir dünya kurup orada yaşardım.
Oluruna bıraktım artık bazı şeyleri.
Çünkü bazen ne yaparsan yap
İstediğin gibi yürümüyor her şey.
Belki yeterince savaşmadın diyecekler bazıları.
Ya da gerçekten isteseydi pes etmezdi
Kimsenin benim içimdeki yorgunluktan,
Kırgınlıktan haberi olmadı şimdiye kadar.
Herkese güçlü görünmekten yoruldum
Dedim ya, ben artık oluruna bıraktım.
Vaktiyle çabaladığım ama sonunda kendimi üzmekten başka bir yere varamadığımı anladım.
O, kadar konu var ki
Aldığım onca yaranın hiçbir şeye değmediğini öğrendim.
Çok şey yaptığımı zannederken
Hiçbir şey yapmadığımı fark ettim.
Sonra vazgeçtim anlamı olmayan savaşlardan.
Faydası olmayan çabalardan.
Hepsinden vazgeçtim.
Çünkü dalların kırılınca anlıyorsun
Yeniden filizlenmenin ve zor olduğunu.
Şimdi daha mı tecrübeliyim Tabii ki hayır?
Biliyorum ki şu an şu yumuşak Yüreğim Yine bildiğini okuyacak
Hak etseler de kimseye kötülüğü dokunmayacak
Bu saatten sonra kendime yeni bir kişilik edinemem.
Sabrediyorum, sadece Sabrediyorum.
Dilimi şüküre acılarımı Allah'a havale ediyorum.
Bazen hiçbir şey yaşatmıyor hayat insana
O yaşadığın şeylerden sonra tüm beklentilerin kesiliyor.
Hiçbir umudu olmayan Hayaller kurmayan
Duyguları varsa da yok olmuş gibi alıştırıyor kendini.
Ama bu sefer kaçmıyor
Yürüdüğü yolda cam kırıkları olsa da basıyor üzerine.
Korkmuyor bu sefer alışmış oluyor kırgınlıklara, kırıklıklara,
Zaten o kadar yorgun oluyor ki Hayal kırıklığına uğramıyor.
Çünkü en güzel yıllarını en güzel yaşında heba etmiş oluyor.
Çok şey değildi aslında istediği bu hayattan
Anlaşılmaktı Yalansız, dolansız,
Şimdi yorgun bir kadınım ben
Hayallerimi, heveslerimi, sevgimi, heybemi doldurup çıktığım yolda ne varsa aldılar elimden.
Yerine dert, keder, üzüntü doldurup heybemi sırtıma verdiler.
Ben vazgeçtim
İyi niyetimi suistimal eden herkesten
Ama herkesten vazgeçtim.
