Hala umut var mı?
Veysel Selen
Ülkeme baktığımda, her koşulda umutlu olan ben umutsuzluk ve çaresizlikten kıvranıyorum.
Resmi rakamlara göre 4.6 milyon işsiz var. Genç ve üniversite mezunu işsiz sayısı1.2 milyon. Gerçekteyse işsiz insanımız 8.5 milyon.
Cumhuriyetin ilk yıllarından beri yapılan fabrikalarımız özelleştirme adı altında satılırken sesimiz çıkmadı. Hiç birimiz yarınlarda çocuklarımız nerede çalışacak diye feryat etmedik.
Şimdi, günümüzde devlet hiç bir yatırım yapmıyor, 17 yıldır 100 kişi bile çalıştıran tek fabrika yok.
Özel sektör ekonomik açmazlar nedeniyle, bırakın yeni iş yeri açmayı, işçi çıkarıyor, iflas ediyor, kapısına kilit vuruyor, konkordato ilan ediyor ya da iş yerinde yangın çıkıyor. Gün geçmiyor ki yüzlerin, binlerin işsizler ordusuna katılmasına tanıklık etmeyelim.
Yabancı yatırımcı fırsatını bulunca ya ülkeden çıkıyor ya da küçülüyor. Yeni yatırımcılar da dünya'da oluşan tepki ve hukuki güvensizlik, demokrasi, insan hakları eksikliği nedeniyle yeni yatırım yapmıyor.
İşsizlik fonu işsizlere umut olmadığı gibi meslek öğreteceği eğitime de ayrılmıyor. Fonları iş insanlarına ve bankalara kurtulmalık oluyor.
Bir de yakıcı şekilde Suriyeli ve Asyalı sığınmacılarımız var. Bu yokluk içinde onları da düşünün diyorlar. Onları da vatandaş yapacağız diyorlar.
Şimdi söyler misiniz; bunca gencimiz, işsizimiz nasıl ve nerede iş bulacak?
Sizce hala umut var mı?
