NEDEN SEVSİN ?
Vedat Yazıcı
Tir tir titrer. Üşür. Şifa arama yolunda bir ışık arar. Büzülür. Tek sermayesi yalnızlık ve hüzün. Dışlanmışlığın hakla tanışmışlığın bedelini yaşar. Karanlıklara gitmek, uçurumlardan aşağı salmak ister kendini. Bir ışık sadece bir ışık arar. Yalnız, kimsesiz ve çaresiz. Yolunu şaşırmış halde bekleyen, kitaptan ve imandan habersiz. Hüzün ve hasret içinde bekleyen bir ruh…
Almadan vermenin, verdikçe yücelmenin, yaşamak için vermeyi ibadet bilmenin adını arıyordu. Aşk’ı arıyordu Hirada. Gelecek nesillere bu arayışın, sonsuz kurtuluşun ve ıstırap yüklü bedenlere çare aranıyordu. Sevgiliyle ilk karşılaşılan an... ilk ses... ilk dehşet...
Bütün yükü omuzuna alır. Belki de bütün insanlığın.Hakikat yayılır her daim. Bütün Hiradan ışık süzmesi yansır kâinata. Hirada ilk ses ile aydınlanır her yer. Sesler dalga dalga yayılır Hiranın çocuklarının kalbine…
Olimpos Dağının çocukları gibi aldatışlar, sürtüşmeler kandırmacalar bulunmaz. Çokbaşlılık,inatçılık bulunmaz Hirada. Hiradan huzur yayılır…Güller saçılır. Yunan Tanrılarının kasvetli evi sarmaz bütün ruhları.Tanrıların beşi bir yerde bulunmaz. Tekses, tek nur iner. Hiranın çocuklarının kalbine. Pandora kutusunun felaketleri gibi yayılmaz etrafa. Zeus gibi bütün insanlığı boğma niyetinde değil. Tesalya Bölgesi kadar hüzünlü değil Hiranın etrafı. Hakikat yayılır.Bütün parçalar birde bütünleşir. Kalabalıklara yer yok. Tek bir yürek seslenir, hakikati seslenir. Hem de yalnız başına.
İnsanlar soğuktan ve Vebadan kırılırken Olimpos Dağının zirvesinde yanan ateşi sadece kendine saklayan Tanrıların bencilliği olmadı Hiranın tepesinde.
“Olimpos Dağının çocukları, Hira Dağının evlatlarını asla kabullenemeyecektir.”der Cemil Meriç.
Hakikati öğrenen Hiranın evlatlarını Karanlıklarda gezinen Olimpos çocukları kabullenir mi? Sözüm bütün meclislerden dışarı. Sadece Hiranın kalbinden bakmaya çalıştım. Sevgi ile kalın…
