Adam olabilmek
V. Can Levendoğlu
Hani toplumda daha doğdumuz günden itibaren cinsiyetimize yüklenen misyonlar vardır ya çoğu bana göre çok yanlış olan. Erkektir yapar ,kadındır ayıptırla başlayan sonrasında sanki kadını ezilen ikinci sınıf gibi gören ilkçağ zihniyeti. Annelik kutsaldır maveraları sallayan, sanki dayak yiyen katledilen anneler veya geleceğin anne adayları değilmiş gibi çığırtkanlık yapan boş edebiyat tellalları her tarafımızı sarmış durumda.
Bütün kınamalara, nefret dolu sözlere katılmakla beraber çok başka bir açıdan bakmak ve hemcinslerimin dikkatini başka bir tarafa çekmek istiyorum. Sevgili erkekler bu işe son verecek olan bizleriz. Evet kabul etseniz de etmeseniz de kendini doğru dürüst, kadına değil fiziksel şiddet, ağır bir söz kullanmayı yakıştıramayan erkekler çözümü bulacaktır. Çünkü içinde bulunduğumuz duruma sebebiyet veren bu insanlık yoksunlarıyla aynı gemide olmaktan dolayı sadece utanmaktan çok yapılması gereken şeylerin olduğunu unutmayalım. Sorunun en büyüğü de şu ki; artık bu canileri sosyo kültürel olarak ayırmak imkansız bir hâl aldı. Artık her türlü eğitim seviyesinden, her türlü meslek grubundan ,her türlü sosyal yapıdan erkek müsveddesi caniler var içimizde. Çünkü erkek demek ,koruyan kollayan, kadınına ve tüm kadınlara nazik davranan, kadına zarafetinin hakkını veren adamdır en temel tanımıyla. Fiziksel üstünlüğünü kadına kullanandan ne erkek olur ne adam. Konuyu siyasallaştırmak ve yönetenleri her olayın sonrasında suçlamak açıkçası bana çözümün bir parçası gibi gelmiyor. Mühim olan toplumda top yekûn bir mücadelenin başlatılabilmesi.
Siz sayın hemcinslerim eğer bizler yakın çevremizdeki erkek arkadaşlarımızla diyaloglarımızda kadına yönelik şiddeti ayıplamazsak, onları hor görmeyip kenara itmezsek ,bu sorun gün geçtikçe erkeğin kadının üstündeki doğal hakkı olarak algılanmaya devam edecektir. Toplumda bu tarz insanları ikinci hatta üçüncü sınıf insan gibi görmediğimiz sürece, bu tarz eğilimini htiğimiz insanları dışlamadığımız ,onları yalnızlaştırmadığımız sürece bu işin sonu gelmeyecektir. Fiziksel şiddet bu işin son noktası. Sözlü şiddet, sözlü veya fiziksel taciz hazin sona caniyi getiren eylemlerin başlangıç noktası. Bu noktada hepimizin ,benim bu tarz bir erkekle (ister arkadaş olsun, ister çok yakın akrabanız olsun hatta isterse abiniz veya babanız olsun )işim olmaz diyebildiğimiz ve bu insanları hayatımızdan dışlayabildiğimiz gün bazı şeylerin daha iyi olacağını düşünüyorum. Bu tarz insanların hayatımızın hiçbir noktasında yerinin olamayacağını içselleştirmemiz ve azami duyarlılıkta olmamız gerekiyor.
Bu arada sözü gelmişken erkek annelerine de iki çift lafım olacak; bırakın artık aslan oğlum kaplan oğlum, erkektir yapar şişirmelerini. Sizler olmayan üstünlüğü erkek çocuklarınızın bilinçaltına işlediğiniz sürece onun gelişiminde ve daha sonrasında kendini kadının üstünde, baskılayan, iktidarını kadına tahakküm kurmak olarak algılayan nesiller yetiştirmiş olacaksınız. Bırakın bu üstün cinsiyet pompalamalarını. Onlara kadına kıymet vermenin, nazik davranılması gerektiğinin, her canlının eşit haklara sahip olduğunun bilincini verin. Bir daha bu acıların yaşanmaması ve yaşatılmaması umuduyla kalın sağlıcakla....
