Uzm. Ecz. Afşar Çelik

Nereliyim Emm'oğlu?

Uzm. Ecz. Afşar Çelik

Dün dayımın dükkânında yirmi üç yıl evvel Van'dan ayrılmış ve bu süre zarfında da Van'a iki defa gelmiş bir hemşehrimizle tanıştım.

Özür diliyorum… Ben Vanlı değildim, değil mi? Herhangi bir aşiretim yok. İskele Caddesi'nin kavaklarını görmedim.  "Lastik kaplamanın" bile ancak son haline yetişebildim. On beş yıldır buradayız, eşimin gezmediği köy kalmamış. Üçüncü çocuğumuz burada doğmuş…  Ama benim Vanlı sayılmam çok zor değil mi?

İşin garibi oğlum Burdur'daki kendi köyümüzü bir kez bile görmedi ve aile arasında "bizim köy" diye bahsettiğimiz köy, oğlumun yürümeyi öğrendikten sonra kuzuların peşinden koştuğu Eşmepınardır. Ama özür dilerim… Ben Vanlı sayılamam, değil mi? Çünkü Vanlı olmak için tescilli bir aşiret mensubu olmak ya da Van'ın bilinen sülalelerinden birine mensup olmak lâzım, değil mi?

Daha evvelki gün eşi doğum yapmış bir askeri personel burada "yabancı" olduklarını söyleyerek kendisini savunmak ihtiyacı hmiş.

Dostlar…  Burası "Eski hamamın üstüyem…" " Kalkın durnam kalkın, Van'dan sökülün.", " Giderem Van'a doğru" diye sayısız Türkü incisiyle bezeli bir Türk yurdudur.

Burası,  tapusu Ahlât'ta, Gevaş'ta Sultan Alparslan'ın askerleri gibi dimdik ayakta duran mezarlarımızla mühürlü, anlı şanlı bir Türk yurdudur.

Burası, Ay yıldızlı bayrağımızın renginin, Türk kanıyla cümle emperyalistlere ve hainlere karşı sayısız defalar hiç solmamak üzere nakışlandığı bir Türk şehridir.

Burası, Erek'ten doğan hilale bakıp da hüzünlendiğimiz öz yurdumuzdur.

Burası, yer adeta öfkeyle saldırdığında ve sarsıldığında, bütün vatanın yüreğini hoplatan öz yurdumuzdur.

Üzülerek görüyorum ki Van, etnikçiliğin ve taşralılığın kıskacından hâlâ kurtulamamış bir yurt köşesi olarak yaşıyor.

Oysa burası,  Türk evlâdının, Tefenni'den, Karamanlı'dan, Ödemiş'ten, Kütahya'dan, Soma'dan, Kumluca'dan, Ereğli'den, Giresun'dan, Sivas'tan  geldiğinde, kendisini Türk Yurdu'nun bir başka "efsunlu" köşesinde hmesi gereken bir şehrimizdir.  Burada Türk evlâdının kendisini "yabancı" hmesi, Van adına ayıptır, züldür.

İğneyi kendime batırayım… Ne yazık ki "taşralılık" ülkenin batısında bile hüküm sürmektedir. Rahmetli babam " Bizim köyden Gağılcık'a gelin giden kız "Gurbete gittim!" der." derdi. Gağılcık benim köyümün yanı başındaki bir köydür, oysa.

Dayım kızar bana bilirim… Beni pek sert bulur, bilirim. Amma ve lâkin taşralılık ve onun sığ hemşericiliği,  uluslaşmanın, vatanlaşmanın ve bütünleşmenin önündeki engellerden biridir. Ben bunu bilir, bunu söylerim.

Kızmayın bana aziz Vanlılar ama… Aşiretlerinizden olmasam da, eşrafınızdan olmasam da… İzninizi bekleyecek halim yoktur… Öksüz Türklüğümle ben de kendimi, kendimce Vanlı bilirim…

Yazarın Diğer Yazıları