Bireysel üzerinden Uzak Bir Eşmepınardır 23 Nisan
Uzm. Ecz. Afşar Çelik
Çağdaş uygarlığın ötesine geçmişti düşüncesi, Türk Atasının, Atatürk'ümüzün.
Erzurum'da depremde evi yıkılmış bir yaşlı için de yalınayaklı Yörük çocukları için de aynı hürriyet ve istiklal ülküsünü yaşatıyordu içinde.
Bir yetimdi o. Babasızlığın acısını herkesten iyi biliyordu. Cepheden cepheye koşarken nice yetim Türk evladının nice Türk evladını evlerinde yetim bırakıp sonsuzluğa göçtüğünü görmüştü.
Ve Türk Ulusu'nun en kutlu günlerinden birini işte başta o Türk yetimleri dururken bütün Türk çocuklarına miras bıraktı.
Daha dün havada çelik serinliği, bulutlarda kıştan kalma bir suratsızlık, güneşte bir bahar heyecanı varken uzakta hem de pek uzak bir köyde, Eşmepınar'da, çocuklarımız işte atalarının hediyesi olan o bayramı kutladılar. Üstlerinde, başlarında ne vardı? Ne babaları varlıklıydı ne doğru dürüst bir yolları vardı. Bana çocukluğumun bayramlarını hatırlattı.
Türk Yurdu'nun dört bir köşesinden halk oyunları oynadılar. Zeytin gölgeli Aydın yamaçlarından zeybeklerin, gazi Ankara'mızdan belleri yatağanlı Seğmenlerin, Karabağ'dan göğsü fişekli Kafkas kartallarının selâmIarını getirdiler. Al Bayrağı öpüp başlarına koydular, büyüklerine teslim ettiler.
Nisan havası daha ısınmamıştı Eşmepınar'da, yapraklar bile kararsızdı. Çocuklarımız, atalarının resmini kucaklamış, ellerinde Türk Bayrakları, yüzlerinde hür bir vatanda yaşamanın sevinciyle hepimizin içini ısıttılar.
Şehirde, yabancılaşmış, tuhaf afişlerden 23 Nisan'a bir yer kalmamıştı belki ama Atatürk'ün, hürriyet istiklâl ateşi, uzak bir köyde, göz kamaştıran bir parlaklıkla yanıyordu.
23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı'mız kutlu olsun.
