Vay be!
Şahin Akçap
Dünya deyim yerindeyse buz devrini yaşarken terör ateşi Avrupa’nın tam orta yerini yangın yerine çevirdi. Radikal dinci grupların yaptıkları karşısında dudak bükenlere bile:
“Vay be!”Dedirtti.
Kaç gündür griple al takke ver külah boğuşurken köşe yazılarımı da ihmal ettim.
Düşündüklerimi ve anlatmak istediklerimi aynen Yılmaz Özdil Karikatür başlıklı yazısında Sözcü Gazetesinde yazdı.
Yazılarımı yakından takip eden okurlarım 80 öncesi yılları yaşayan bizim kuşağın Cumhuriyet Gazetesi ve Gırgır Dergisini saklı gizili alıp okuduğunu anlattığım yazılarımı anımsayacaklardır.
Öncelikle Fransa’da yaşamlarından edilen karikatüristleri saygıyla anıyorum.
Karikatüristler dünyanın en akıllı, ince düşünen, sayfalar dolusu bir yorumu birkaç çizgide anlatan sanatçılardır. Bugün dünyada ilgiyle takip edilen en önemli sanat dalı çizgi mizah dediğimiz karikatür sanatıdır.
Türkiye’nin en çok okunan ve dünyada okur sayısı sıralamasında üçüncü olan dergisi Rahmetli Oğuz Aral yönetimindeki Gırgır Dergisiydi. Derginin kapaktaki adının altında:
“Gırgır giren eve deve girmez.”Klişesi yer alırdı. Her hafta tıpkı bir sanat dergisi gibi yolunu gözlediğimiz Gırgır Dergisi yüzünden başımıza çok dertler açıldığını söyleyebilirim. Çünkü Gırgır Dergisi okuyorduk ve ülkemizin gündemine mizahi olarak en dikkat çeken, mesajlar veren bu dergiydi.
Gırgır’ın okur sayısını hızla artıran nedenlerden biri de üzerindeki baskıydı. O baskılara ne Oğuz Aral ne de yol arkadaşları hiçbir zaman eyvallah etmezdi. Gırgır’ın amatör çizerlere verdiği yer sayesinde gün geldi mizah dergileri yediverenler gibi çoğaldı.
“Düşünüyorum öyleyse vurun!” Sürecinin yaşandığı o günlerden bugünlere geçen zaman içinde; düşünenlere, sanatçılara olan düşmanlıkların halen sürmesi ve düşünce düşmanlarının Fransa gibi bir ülkede ortalığı kan gölüne çevirmesi, insanlığın başını elleri arasına alıp bir kez daha düşünmesi için yeni bir fırsattır.
Elbette sanatçılar yazıp, çizerken, kayaya, taşa şekil verirken insanların inançlarına, düşünme açılarına değer vermelidirler. Ancak hiçbir gerekçe bir yazarın veya çizerin özgürce dile getirdiği herhangi bir konu için hayatından edilmemesine, hapishanelere atılmasına neden olamaz.
Bugün terörün hedefine gazeteciler, yazarlar, çizerler konuyorsa eğer dünya mutlak bir kargaşaya doğru yuvarlanıyor demektir.
