Şahin Akçap

Naylon çiçekli bayramlar

Şahin Akçap

En güzel bayramlar çocuk gözlerle bakılan bayramlardır.

Hep düşünürdüm… Renkleri sevmek, renklere sevdalanmak ne demek diye. Sonunda buldum.

Ben yaştakilerin dini bayramları kış aylarına denk gelmiştir. Özellikle çocuk zamanlarımızın bayramları.

Günler önce yapılan bayram hazırlıklarına anacığım son hamlesini yaparak nokta koyardı.

Küçük salonumuzdaki üzeri dantelalı örtülü masanın üzerine kalın cam yeşil vazo içinde ambalajından soyulup çıkarılmış naylon çiçekleri koydu mu bayram hazırlığının finali olurdu.

Kırmızı, sarı, mavi, eflatun, sarı güller arasında ince bir dal üzerinde uzanan beyaz tomurcuklu çiçekler birden bire evimizin bütün havasını sıradanlıktan çıkarıp bayrama dönüştürürdü.

Dışarıda kar olunca, saksılardaki cam güzelleri henüz tomurcuklarını patlatıp çiçeğe durmayınca o naylon çiçekler, tabiat sever anamın imdadına yetiştirdi. Hani şimdilerdeki gibi çiçek üreten seralar, çiçek satan dükkanlar olsaydı… Yoktu o zamanlar. Kışı uzun süren bizim ellerde naylon çiçekler baharın özlem simgeleriydi.

Salondaki demir bacaklı tahta sandalyeye kurulur, vazoya doğru bakışlarımı odaklar, renkleri seyrederdim. Ta ki bayram sonrası onları yeniden ve özenle toplayıp bir sonraki bayrama kadar bir kenara koyana kadar.

Ve bahar geldi mi o renkleri arardım. Çoğunu bulamazdım. Ta ki anamın o yaratıcı ve hünerli elleriyle toprağını eleyip saksıda yetiştirdiği çiçekleri açıncaya kadar. Sardunyası, menekşesi, karanfili, küpelisi… Sabırla tomurcuklarının ne zaman patlatacağını takip ederdim. Kimi zaman anacığım müjdelerdi:

"Nazlım küpeli beyaz boncuklarını pembeleştirmiş gel, gör." Derdi.

Hayat çok acımasız rüzgarlarla kuşatılmıştır… Öyle bir esti ki, bizim ellerden ettiğimiz göç nihayetinde Akdeniz oldu…

Antalya'nın uzak bir köyünde elleri nergis çiçeği demetleriyle gelen öğrencilerim öğretmen masası üzerindeki reçel kavanozundan vazoya çiçekleri koyduklarında kendimi tutamayıp onlara o kış bayramlarındaki yapmacık naylon çiçekleri anlatırdım:

-Siz şanslısınız çocuklar… Her mevsiminiz çiçek. Derdim. Gülümserlerdi.

Artık bayramlar baharla yaz arasına denk geliyor. Her yer bahar. Ama ben o rengarenk naylon çiçeklerini hafızamda hep diri tutmaya devam ediyorum.

Yazarın Diğer Yazıları