İnsan ve akrep
Şahin Akçap
Neysek oyuz.
İyi...
Kötü...
Aynalara ne kadar bağırırsak bağıralım yansıyan görüntüden ne bir fazlayız ne de eksik.
Hintlinin biri suya düşen akrebi almak için elini uzatır. Ancak akrep kolunu sokar. Tekrar dener Hintli. Ama her defasında akrep sokmaya devam eder.
Akreple, adamı izleyen bir başka adam yanına yaklaşır:
"Niye ısrar ediyorsun? Bak sen onu kurtarmaya çalışırken, o hep seni sokuyor."
Hintli merak ve hayretle soran adamın gözlerinin ta içine bakar:
"Doğrudur. Ben kurtarmaya çalışırken o sokmaya devam ediyor. Ama o akrep. Onun tarzı sokmak. Ve bende insanım. Sevmek de benim tarzım! O soksa da, ben kurtarmaya devam edeceğim." Diye yanıt verir.
Memleketin hali vaziyetine baktığımızda; akrep olanı da, insan olanı da fark etmemek olanaksız...
Kurtarmak isteyenlerle, sokmak isteyenler hayatın aynasında.
Ne bir fazla, ne bir eksik...
